Reviews
Wicker Park (2004)
Voorbije donderdag nog eens naar de sneak gegaan. Het ging mogelijks Sideways zijn en deze wil ik toch heel graag zien. Helaas was het de andere film geworden. Wicker Park. Ik had er voor die dag nog nooit van gehoord dus ik wist niet goed wat te verwachten. Het bleek vrij snel een liefdesverhaal te zijn en met Josh Hartnett in de hoofdrol vreesde ik voor een behoorlijk emotievol gebeuren - wat ook wel eens wordt verweten een vrouwenfilm te zijn.
The Lion King 1 1/2 (2004)
Tien jaar geleden werkte The Lion King zich op tot de succesvolste tekenfilm tot dan toe. Hollywood zou Hollywood niet zijn en Disney zou Disney niet zijn moest dat succes niet gevolgd worden door een hele resem sequels die direct in de videotheek belanden. Meestal zijn al die spin-offs natuurlijk een maat voor niets en er alleen maar op gericht om succesfilms zo lang mogelijk uit te melken en de laatste cent uit de zakken van de consumenten te persen. The Lion King II: Simba's Pride bleek in 1998 gelukkig kwalitatief nog redelijk ok te zijn. Geen superfilm, maar beter dan gewoon een sequel om een sequel te maken. Onlangs kreeg ik ook de kans om de derde film te zien (lees: ik heb mezelf de trilogie box aangeschaft) en deze zit er recht op! The Lion King 1 1/2 staat garant voor een avondje plezier en lachen!
The Texas Chainsaw Massacre (2003)
Als je naar de horror films van de laatste jaren kijkt zit er niet al te veel soeps bij. Toegegeven, er zijn een paar waardige pogingen geweest. Neem nu Jeepers Creepers, deze neemt een goede start, maar het geheim wordt helaas te vroeg prijsgegeven en dan vervalt de film in een flauw griezel filmpje. Meer dan wat moderne entertainement stelt het allemaal niet meer voor. De recentelijk verfilmde Dawn of the Dead zou wel goed moeten zijn, maar deze heb ik dan weer nog niet gezien. Helaas is de keuze van Marcus Nispel om de klassieker The Texas Chainsaw Massacre te verfilmen niet zo goed uitgedraaid.
The Aviator (2004)
Het gebeurt niet vaak dat Gert en ik een ver uiteenlopende mening hebben als het op een film aankomt. Ja kan dat ook wel een beetje zien aan onze top 2004. Zo waren we het er ook over eens dat Taxi Driver, één van Martin Scorseses klassiekers, een uitermate saaie film is. Maar dat weerhoudt de echte filmliefhebbers zoals ons er niet van toch naar zijn nieuwste prent te gaan kijken, The Aviator. Je voelde het misschien al aankomen, inderdaad, onze mening loopt deze keer wel uiteen. Speciaal voor jullie, hebben we dan ook besloten om elk ons ding te zeggen over deze film. Hij is trouwens net genomineerd voor maar liefst 11 Oscars, veruit een favoriet dus.
The French Connection (1971)
William Friedkins laatste twee films, The Hunted en Rules of Engagement werden onthaald als een langzame afbreuk aan verloren gloriedagen met The Exorcist. Deze laatste bestempelt volgens velen dé piek van Friendkin. In al wat er na komt glijdt de man langzaam weg. Uiteraard doet The French Connection ook een belletje rinkelen. Wat zeer jammer is eigenlijk, want als je het mij vraagt heeft deze film meer te bieden dan zijn zogenaamde topper. Vooral de droge 'cool-heid' waar heel de film in ondergedompeld wordt.
The Iron Giant (1999)
Brad Bird trok onlangs alle aandacht naar zich met de spectaculaire animatiefilm The Incredibles, waar hij binnekort meer dan waarschijnlijk een Oscar voor in ontvangst mag nemen. Toen onlangs zijn met prijzen overladen debuutfilm The Iron Giant nog eens op TV vertoond werd heb ik me dan ook resoluut voor de TV geplaatst om uit te vissen of Brad Bird inderdaad een zeer getalenteerd storyteller is. Of was The Incredibles gewoon een toevallig schot in de roos?
Arsenic and Old Lace (1944)
Het zijn examens, en tijdens de examens is het heel belangrijk om eens te ontspannen. Alle stress even vergeten. En wat is er beter om dit te doen dan lekker achterover te liggen in de zetel met een zak chips en een filmpje. Arsenic and Old Lace is een hilarische parodie op het thriller genre. Subtiele en minder subtiele grapjes, twee lieftallige dames, een huiselijke setting en een Boris Karloff lookalike zijn van de partij. (Ik meld maar even dat er een aantal spoilers zullen staan in deze tekst, dus als je de film eerst nog wil zien lees je best niet verder).
Singin' in the Rain (1952)
Bij mij duurt het altijd even vooraleer ik mij over de 'vrees' heb gezet om een klassieker uit de film wereld te bekijken. En schijnbaar nog langer om er dan iets over te schrijven. Deze staat namelijk al een maandje in mijn 'drafts'. Vanwaar die vrees komt weet ik niet helemaal. Maar een klassieker heeft voor mij de nogal negatieve conotatie van 'zware en intelectuele' film te zijn. Ofwel heb ik gewoon schrik dat het mij gaat tegenvallen. Maar wie kan er nu schrik hebben van een film als Singin' in the Rain. De titel alleen al klinkt behoorlijk vrolijk en iedereen kent toch de gelijknamige hit.
Angels in America (2003)
De zesdelige miniserie Angels in America was vorig jaar hét paradepaardje van de Amerikaanse TV-zender HBO. Een serie over een reeks homoseksuelen maken voor een groot publiek is geen eenvoudig gegeven in een land dat op sommige vlakken nog vrij conservatief is. Maar regisseur Mike Nichols (The Graduate, Primary Colors, Closer) kwijt zich met verve van deze taak en heeft met deze serie zonder twijfel één van de betere zaken gemaakt die de laatste jaren op TV verschenen zijn.
Angels in America volgt in zes delen het leven van enkele mannen een vrouwen in het Amerika van de jaren '80, dus tijdens de begindagen van de vreselijke aidsepidemie en het tijdperk van Reagan: een homokoppel waarvan één van beide mannen aids heeft , een flamboyante mannelijke en homoseksuele verpleger, een getrouwd koppel waarvan de man stiekem homo is, de moeder die niet wil aanvaarden dat haar getrouwde zoon eigenlijk homo is, een beroemde maar gewetenloze homoseksuele advocaat die niet alleen stervend is, maar ook op het punt staat om zijn advocaatslicentie te verliezen en -last, but certainly not least- een vrouwelijke engel die komt verkondigen dat de hemel in de problemen zit en dat God hen in de steek heeft gelaten. Langzaam maar zeker raken hun levens in elkaar verstrengeld.
Ocean's Twelve (2004)
Twee maal hetzelfde proberen (maken) is vaak een groot risico. Zeker in de film sector. Critici zijn maar al te happig en des te kritischer in dergelijke gevallen. Maar dat heeft Soderbergh en zijn Ocen's Eleven-crew niet tegegehouden van het toch te proberen. Ocean's Twelve. Hetzelfde en meer, nog beter of juist niet? Een veel gelezen commentaar is dat ze deze film louter voor henzelf gemaakt hebben. Omdat ze zich tijdens de opnames van Ocean's Eleven uitermate geamuseerd hadden. En voor het geld. Och, en waarom ook niet, zij mogen toch ook hun pleziertje hebben. En de producer, Jerry Weintraub, ziet alvast een Ocean's Thirteen in de toekomst.
Gran Torino (2008)
Milk (2008)
Valkyrie (2008)
Revolutionary Road (2008)
Slumdog Millionaire (2008)
Australia (2008)
