Reviews
Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events (2004)
De fantasierijke kinderfilm met volwassen allures is in de mode de laatste jaren. Vooral dankzij de hype rond de Harry Potter reeks. Kenmerkend voor deze films is dat er een universum geschapen wordt rond enkele kinderen die de hoofdrol spelen. Deze kinderen zijn zelfstandig, nieuwsgierig, inventief en verstandig , ze kunnen geheel op hun eigen alle mogelijke gevaren trotseren. Er wordt kortweg een ideaal beeld in een fantasiewereld gecreëerd. Het evenbeeld van de romantische komedie, maar dan voor kinderen. Ook Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events kan je onder dezelfde noemer plaatsen.
Sky Captain and the World of Tomorrow (2004)
Start je computer op. Open een 3D-tekenprogramma en maak snel een digitaal kortfilmpje waarin New York vertrappeld wordt door reusachtige robots. Stap naar een producer, toon hem het filmpje en overtuig hem jou een budget te geven om er een langspeelfilm van te maken. Onmogelijk? Kerry Conran deed het, en het leverde hem een mooi debuut filmpje met een paar grote namen op: Sky Captain and the World of Tomorrow.
Elf (2003)
Het is Kerstmis en daarbij hoort natuurlijk een kerstfilm. De laatste jaren was het behoorlijk triestig op het vlak van goede kerstfilm. Een jaar geleden verwachte ik dan eigenlijk ook niets anders Elf. Maar ik moet toegeven dat ik aangenaam verrast ben door deze film.
David Berenbaum heeft met zijn verhaal eens een andere benadering aangehaald dan de typische papa-wordt-kerstman of klein meisje gelooft niet meer in kerst. Nee, het drait hier allemaal rond "Santa's Little Helper", een elf.
2046 (2004)
Het jaar is nog niet om en alweer stormt een Aziatische film de westerse cinemazalen in. Dit keer gaat het om de langverwachte nieuwe film van Chinees filmvirtuoos Wong Kar Wai (Happy Together, In the mood for love). 5 jaar had Wong Kar Wai nodig om deze film af te werken. Het scenario werd talloze keren volledig herschreven en de productie had te lijden onder budgetaire problemen en het sars-virus. Maar Wong Kar Wai zette door en na 5 jaar wachten wordt het geduld van de liefhebbers van de betere Aziatische film nu beloond. Enkele weken geleden werd de film op de European Film Awards (de Europese Oscars) al beloond met de Screen International Award als beste niet-Europese film.
Finding Neverland (2004)
Het verhaal van Peter Pan is een klassieker en is dan ook al ettelijke keren verfilmd of tot een toneelstuk herwerkt. Denk bijvoorbeeld maar aan Disney's tekenfilm Peter Pan (1953), Steven Spielberg's Hook (1991) of de peperdure avonturenfilm Peter Pan die vorig jaar in de zalen kwam. Nog nooit echter gebeurde dit op zo'n magische en originele manier als de manier waarop regisseur Mark Forster (Monster's Ball) het populaire kinderverhaal benadert in Finding Neverland. In plaats van louter opnieuw het beroemde toneelstuk van Sir James M. Barrie opnieuw te verfilmen neemt Forster het toneelstuk Finding Neverland van Allan Knee als vertrekpunt, waarin Knee J.M.Barrie zelf als hoofdpersoon opvoert en de totstandkoming van Peter Pan als onderwerp neemt. Ofwel: het (gedeeltelijk waargebeurde) verhaal van een man die nooit volwassen wou worden en een personage creëert die dat ook nooit doet.
House of Flying Daggers (2004)
Zhang Yimou is één van de meest bekroonde Chinese regisseurs van de afgelopen 15 jaar. Kleuren, lijnen, bewegingen, gevechtsscènes... Zhang weet ze als geen ander te combineren tot puur esthetisch genot. Feilloos geeft hij stemmingen en emoties visueel weer op een manier waar veel andere bekroonde regisseurs nog iets van kunnen leren. Vorig jaar verraste Zhang Yimou de wereld met het visueel bijna perfecte Hero. House of Flying Daggers is zijn volgende meesterwerk dat nu in de cinema's te bewonderen is.
Night of the Living Dead (1968)
Night of the Living dead wordt beschouwd als een pioneer in de horror/thriller genre. Een echte klassieker. Er werden enkele sequals gemaakt en een 'hedendaagse' verfilming kwam er uiteraard ook. Maar Night of the Living dead blijft voor velen dé zombie film aller tijden. Als horror liefhebber wou ik dan toch eens weten wat hier zo bijzonder aan is.
Na de film gezien te hebben moet ik toch toegeven dat het best wel een aangenaam filmpje is. Echt angstaanjagend vond ik hem niet maar het is een zeer spannend filmpje, en al vlug blijkt dat er veel meer in zit dan enkel maar wat wandelende lijken.
Stage Beauty (2004)
Heb mij eergisteren nog eens naar de Studios hier in Leuven begeven met de intentie om House of the Flying Daggers te zien. Je weet wel zo een Chinese film met zwevende mensen en intense gevechtsscenes. Bleek dat ze hem niet meer spelen, of toch niet op donderdag. Dus hebben we maar besloten om de Sneak binnen te stappen. Goedkoop film, risico is natuurlijk wel dat je niet weet wat je te zien krijgt en het dus behoorlijk kan tegenvallen. En zoals steeds bij een Sneak zat ik daar met heuse angstzweet ondanks het feit dat een sneak mij nog nooit is tegengevallen.
Stage Beauty. 17e eeuwse setting. Toneel. Shakespear's Othello. Fraaie kostuums. Acteurs. Actrices. Mijn eerste reactie: Oh mijn god, toch geen Shakespear in Love all over again?!.
The Incredibles (2004)
De 2D-animatiefilm is in Hollywood misschien dood en begraven verklaard, maar de 3D-tekenfilm is levendiger dan ooit. De recente serie blockbusters die de Amerikaanse computergeproduceerde animatiefilm opgeleverd heeft is werkelijk indrukwekkend. Vooral rekening houdend met het feit dat een groot deel van deze producties uit de computers van één en dezelfde studio gerold zijn: de magistrale Pixar studio. Na A Bug's Life, Toy Story en Toy Story 2, Monsters Inc. en Finding Nemo stonden de verwachtingen hooggespannen voor hun recentste film: The Incredibles. Al waren er natuurlijk ook mensen die beweerden dat na zoveel succesfilms het niveau ooit wel eens moest terugvallen. Dat zal waarschijnlijk inderdaad ooit wel een gebeuren, maar voorlopig zet Pixar de ingeslagen weg met verve verder: The Incredibles is een droom van een animatiefilm!
Adaptation (2002)
De laatste tijd heb ik weer heel wat films gezien. En hoewel ik graag nog eens een nieuwe film had bekeken heb ik eigenlijk alleen maar films opnieuw bekeken. Als je een film voor de tweede (of derde of vierde) keer bekijkt ga je (steeds) op andere zaken letten. Past de muziek er wel bij? Zijn de camerastandpunten wel goed gekozen? Is het eigenlijk wél een goed verhaal? Soms wordt je door een 'first view' een beetje overdonderd en zeg je Wow! Wat een goeie film!
Een film herbekijken kan twee effecten hebben: je gaat de film nog meer apprecieren of je vind hem toch maar niets (omgekeerd kan het zijn dat je een na eerste zicht slechte film wél gaat apprecieren). Adaptation valt ongetwijfeld in de eerste categorie. Een script om U tegen te zeggen. Een script dat - uiteraard - enkel door de Charlie Kaufman kan geschreven zijn (Being John Malkovich, Eternal Sunshine of the Spotless Mind, e.a.).