Reviews
Walk the Line (2005)
Na Ray en het minder bekende Beyond the Sea - waar Kevin Spacey de zanger Bobby Darin vertolkt is er nu ook het langverwachtte verhaal van Johnny Cash. Walk the Line is al sinds 2001 in productie, Johnny Cash heeft samen met zijn vrouw June Carter en enkele producers het project in gang gezet. Helaas hebben zowel Johnny als June het einde van hun productie niet overleefd.
War of the Worlds (2005)
War of the Worlds was een van de films die voor mij de jaarlijkse zomerput de voorbije zomer zou vullen. Ik ben er helaas nooit toe geraakt hem op groot scherm te zien. Deels door de grote hoeveelheid aan teleurgestelde kijkers en een hand vol negatieve reviews. Maar ik heb hem uiteindelijk dan toch gezien, en zoals steeds denk ik er het mijne van.
A History of Violence (2005)
Je hebt zo van die films waar je beter zelf naar kijkt om een mening te vormen (eigenlijk moet je dit met elke film doen). A History of Violence is er zo eentje. Ik heb goed genoten van de film, maar ik heb het nogal moeilijk om aan te duiden wat het was dat me aansprak en uiteindelijk heb je dan toch het gevoel met een leegte te zitten. Wil je niet te veel weten over het plot let dan op met verder lezen, wat hier onder staat zou je in de juiste richting kunnen duwen.
Corpse Bride (2005)
De nieuwste van Tim Burton is ondertussen al even in de zalen. Een film waar ik met groot ongeduld op gewacht heb met in mijn achterhoofd steeds het gedachte dat de film simpelweg niet slecht kan zijn. Het verleden heeft al lang bewezen dat het trio Burton - Depp - Elfman enkel kwaliteit brengt. Gooi daar nog enekele Burton regulars bij en je weet op voorhand dat je met iets zit dat je niet kan teleurstellen. Dat Corpse Bride echter fenomenaal is had ik niet helemaal voorzien.
Crash (2004)
Voor sommige mensen is het van de eerste keer raak; anderen nemen rustig de tijd om hun carrière uit te bouwen. De carrière van de Canadees Paul Haggis was zeker geen blitzkrieg, maar op 52-jarige leeftijd komt zijn talent echt bovendrijven. Al dertig jaar was hij met wisselend succes actief als scriptschrijver/producer/regisseur van televisieseries. Maar pas toen hij in 2004 de overstap maakte van het kleine scherm naar het witte doek kwam de grote doorbraak er. Zijn eerste wapenfeit voor de cinemawereld - het scenario voor Oscarwinnar Million Dollar Baby - was meteen een schot in de roos. Met Crash levert hij ook als regisseur zijn visitekaartje af.
Broken Flowers (2005)
Jim Jarmusch is een cineast die het motto: 'less is more' steeds hoog in zijn vaandel gedragen heeft. In zijn jongste film Broken Flowers vormt hij een team met een acteur die in zijn meest recente films zich steeds meer opwerpt als de belichaming van dat motto: de immer fantastische Bill Murray. Coffee and Cigarettes was een eerste kennismaking voor beiden; Broken Flowers is hun eerste langspeelfilm samen. Het resultaat is vuurwerk. Geen opvallende, flashy, effectgeladen film. Wel een kleine, eenvoudige en rustige film, die door merg en been gaat en in al zijn eenvoud zo groot wordt, dat hij met kop en schouders boven de rest van het filmaanbod uitsteekt.
The Brothers Grimm (2005)
Wie het werk van Terry Gilliam eens van dichtbij bekijkt, zal snel ontdekken dat de man een grotere dosis koppigheid en eigenwijsheid in zich draagt dan goed voor hem is. Gilliam heeft dan ook nooit zijn hand omgedraaid voor een ruzie meer of minder met studiobonzen. Deze ruzies resulteerden veelal in een stuurse Gilliam die zijn wil doordreef. Het moet gezegd worden dat dit wel enkele pareltjes opleverde: Brazil is daar één van, en ook Fear and Loathing in Las Vegas is op zijn minst opmerkelijk te noemen. En uiteraard mogen ook de Monty Python-films niet vergeten worden. Maar met deze films was tot oktober 2005 jammer genoeg dan ook alles gezegd.
Batman Begins (2005)
De laatste jaren is de stripheld opnieuw populair op het grote scherm. Daredevil, Hellboy, Elektra en de nieuwe Superman Returns om maar een paar voorbeelden te geven. Helaas is er maar met moeite een handvol regisseurs die door hebben hoe ze dit tot een goed eind moeten brengen. Eén van mijn favorieten is Sam Raimi's Spider-Man waar er meer aandacht wordt besteed aan de psyche van de hoofdpersonage en de anti-held in de held. Daarnaast is er de topper Sin City van Miller en Rodriguez. Een echt visuele parel met ongelooflijk coole actie. Batman Begins mag van mij gerust in dit rijtje geplaatst worden.
Bin-Jip (2004)
Ki-duk Kim heeft al wel enkele films op zijn palmares staan, maar zijn grote internationale doorbraak kwam er pas vorig jaar met het fel geprezen en bekroonde Spring, Summer, Fall, Winter... and Spring. Zijn jongste film, Bin-Jip, bewijst dat Ki-duk Kim inderdaad een hoogst getalenteerd regisseur is. Zijn nieuwe film is een merkwaardige en onconventionele liefdesgeschiedenis, beklijvend van begin tot einde en een verademing tussen al het geweld en de actie van de doorsnee bioscoopfilm.
Gong fu (Kung Fu Hustle) (2004)
Enkele weken geleden heet het STUK het seizoen afgesloten, Cinema Zed vierde mee met twee verrassingsfilms. De eerste was een avantpremière. Tips: western, maffia, musical, kung fu. Ik zie je als vertwijfeld kijken: "kan dat dan in één film?" Wel Stephen Chow bewijst dat hìj het wel kan met zijn nieuwste film Kung Fu Hustle. Stephen Chow bracht ons al eerder de hilarisch Shaolin Soccer waarmee hij bewees dat een (Chinese) kung fu film niet per definitie geweldadig en bloederig hoeft te zijn. Met Kung Fu Hustle toont Chow ons dat hij nog meer dan genoeg overschot aan inspiratie, ideeën en talent had.