Stage Beauty (2004)

Heb mij eergisteren nog eens naar de Studios hier in Leuven begeven met de intentie om House of the Flying Daggers te zien. Je weet wel zo een Chinese film met zwevende mensen en intense gevechtsscenes. Bleek dat ze hem niet meer spelen, of toch niet op donderdag. Dus hebben we maar besloten om de Sneak binnen te stappen. Goedkoop film, risico is natuurlijk wel dat je niet weet wat je te zien krijgt en het dus behoorlijk kan tegenvallen. En zoals steeds bij een Sneak zat ik daar met heuse angstzweet ondanks het feit dat een sneak mij nog nooit is tegengevallen.

Stage Beauty. 17e eeuwse setting. Toneel. Shakespear's Othello. Fraaie kostuums. Acteurs. Actrices. Mijn eerste reactie: Oh mijn god, toch geen Shakespear in Love all over again?!.

Het zijn de jaren 1660. De tijd dat vrouwenrollen vertolkt worden door mannen. Ned Kynaston (Billy Crudup) is Engelands meest geliefde dame op het toneel, met zijn schoonheid en talent wordt hij zijn grootste rollen. A part doesn't belong to an actor; an actor belongs to a part.. Wanneer bekend wordt dat Maria (Claire Danes), Ned's assistent, illegaal toch gaat acteren vaardigt de koning (Rupert Everett) een wet uit waardoor het toegelaten is dat vrouwen vrouwenrollen mogen spelen. Meer nog het wordt zelfs verboden voor mannen om nog een vrouwenrol te spelen. Hierdoor wordt Ned een bij onbestaande schim, blijkbaar is een mannenrol vertolken toch niet zo evident.

Het is een behoorlijk basis drama waarbij de doom van de een het succes van de andere is. Uiteraard ontmoeten beide uiteindes mekaar en ontstaat er nog een mooi liefdesverhaal op de achtergrond. Gewoonlijk zou ik me redelijk ergeren aan dit soort verhaal, maar er hangt een soort lichte absurditeit rond dit verhaal. De film zit vol met leuke oneliners en de personages lijken allemaal een beetje rond te zweven op de set. De rijken zijn niet rijk.

Billy Crudup (Almost Famous, Big Fish) mag dan niet een overbekende acteur zijn, in deze film bewijst hij dat hij wel degelijk kan acteren. Zijn personage, Ned Kynaston, is grootgebracht door zijn meester om een vrouw in een mannenlichaam te zijn. Nooit heeft hij geleerd wat het is om man te zijn. Heel de film door heb je effectief het gevoel dat je naar een vrouw in een mannenlichaam zit te kijken. Een ware contrast met de rockende hippy uit Almost Famous.

Daar zat ik dan in de zaal, weer eens angstzweet voor niets. Stage beauty is een zeer luchtig en aangenaam filmpje. De dames zullen er denk ik allessinds wel voor te vinden zijn. Hoe dan ik ook, ik heb nog eens goed kunnen lachen.