Familie
Happy Feet (2006)
Ik heb er lang naar uitgekeken om Happy Feet te kunnen zien. Tapdansende en zingende pinguïns. Briljant! De trailer zag er enorm veel belovend uit. Muziek, humor, animatie en pinguïns. Wat meer heb je nodig? Helaas kon de film mijn verwachtingen niet helemaal in lossen. Ik miste iets, alleen kan ik niet goed plaatsen wat.
Cars (2006)
Dat Pixar goed bezig is, is denk ik wel een understatement. Ze lijken de lat steeds weer een trapje hoger te leggen als het aankomt op de animatie film voor het hele gezin. Van Monsters Inc. over Finding Nemo tot The Incredibles, steeds lieten ze zien dat ze zichzelf kunnen overtreffen. Toen ik de trailer van hun laatste prent, Cars, meer dan een jaar geleden voor het eerst zag begreep ik niet hoe ze een film over pratende auto's interessant kunnen maken. Hebben ze mij mooi het tegendeel bewezen.
Wallace & Gromit in The Curse of the Were-Rabbit (2005)
Ik ben enorm tevreden dat er in deze tijd van digitale animatie nog plaats is voor de zeer tijdrovende stop-animatie. Neem nu The Corpse Bride, dit overstijgt de doorsnee digitale animatie film, niet alleen wat verhaal betreft maar ook de afwerking en de hoeveelheid detail dat er ingestoken wordt. Hetzelfde geldt voor de nieuwste van de makers van Chicken Run, Wallace & Gromit in The Curse of the Were-Rabbit. Ze hebben er vijf jaar aan gewerkt en dat merk je, gelukkig maar.
Corpse Bride (2005)
De nieuwste van Tim Burton is ondertussen al even in de zalen. Een film waar ik met groot ongeduld op gewacht heb met in mijn achterhoofd steeds het gedachte dat de film simpelweg niet slecht kan zijn. Het verleden heeft al lang bewezen dat het trio Burton - Depp - Elfman enkel kwaliteit brengt. Gooi daar nog enekele Burton regulars bij en je weet op voorhand dat je met iets zit dat je niet kan teleurstellen. Dat Corpse Bride echter fenomenaal is had ik niet helemaal voorzien.
Shark Tale (2004)
Af en toe moet je eens uitblazen en dat doe je het best met een leuke en ontspannende film. Onlangs deed ik het met Shark Tale. Natuurlijk, om goed te kunnen uitblazen moet je wel een degelijk ontspannende film kiezen die meer is dan alleen maar leuk. Anders zit je je dood te ergeren aan de saaiheid van de film en hoe het maar steeds niet lukt om grappig te zijn. Je voelt het ongetwijfeld al aankomen, Shark Tale is toch niet dat wat het wil en kan zijn.
Peter Pan (2003)
Sinds J.M.Barrie zijn beroemde toneelstuk schreef, is Peter Pan al talrijke keren verfilmd. De eerste versie dateert al van 1924; de laatste nieuwe vrije adaptie is het magnifieke Finding Neverland, over J.M.Barrie zelf op het moment dat hij zijn toneelstuk schrijft. De meeste Peter Pan-verfilmingen kwamen echter rechtstreeks op TV of video uit. Dat maakt dat - Steven Spielberg's vrije interpretatie Hook (1991) niet meegerekend - Peter Pan van P.J.Hogan in 2003 raar genoeg de eerste live-action Peter Pan-geluidsfilm was die in de bioscoopzalen terecht kwam.
The Lion King 1 1/2 (2004)
Tien jaar geleden werkte The Lion King zich op tot de succesvolste tekenfilm tot dan toe. Hollywood zou Hollywood niet zijn en Disney zou Disney niet zijn moest dat succes niet gevolgd worden door een hele resem sequels die direct in de videotheek belanden. Meestal zijn al die spin-offs natuurlijk een maat voor niets en er alleen maar op gericht om succesfilms zo lang mogelijk uit te melken en de laatste cent uit de zakken van de consumenten te persen. The Lion King II: Simba's Pride bleek in 1998 gelukkig kwalitatief nog redelijk ok te zijn. Geen superfilm, maar beter dan gewoon een sequel om een sequel te maken. Onlangs kreeg ik ook de kans om de derde film te zien (lees: ik heb mezelf de trilogie box aangeschaft) en deze zit er recht op! The Lion King 1 1/2 staat garant voor een avondje plezier en lachen!
The Iron Giant (1999)
Brad Bird trok onlangs alle aandacht naar zich met de spectaculaire animatiefilm The Incredibles, waar hij binnekort meer dan waarschijnlijk een Oscar voor in ontvangst mag nemen. Toen onlangs zijn met prijzen overladen debuutfilm The Iron Giant nog eens op TV vertoond werd heb ik me dan ook resoluut voor de TV geplaatst om uit te vissen of Brad Bird inderdaad een zeer getalenteerd storyteller is. Of was The Incredibles gewoon een toevallig schot in de roos?
Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events (2004)
De fantasierijke kinderfilm met volwassen allures is in de mode de laatste jaren. Vooral dankzij de hype rond de Harry Potter reeks. Kenmerkend voor deze films is dat er een universum geschapen wordt rond enkele kinderen die de hoofdrol spelen. Deze kinderen zijn zelfstandig, nieuwsgierig, inventief en verstandig , ze kunnen geheel op hun eigen alle mogelijke gevaren trotseren. Er wordt kortweg een ideaal beeld in een fantasiewereld gecreëerd. Het evenbeeld van de romantische komedie, maar dan voor kinderen. Ook Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events kan je onder dezelfde noemer plaatsen.
Elf (2003)
Het is Kerstmis en daarbij hoort natuurlijk een kerstfilm. De laatste jaren was het behoorlijk triestig op het vlak van goede kerstfilm. Een jaar geleden verwachte ik dan eigenlijk ook niets anders Elf. Maar ik moet toegeven dat ik aangenaam verrast ben door deze film.
David Berenbaum heeft met zijn verhaal eens een andere benadering aangehaald dan de typische papa-wordt-kerstman of klein meisje gelooft niet meer in kerst. Nee, het drait hier allemaal rond "Santa's Little Helper", een elf.
Gran Torino (2008)
Milk (2008)
Valkyrie (2008)
Revolutionary Road (2008)
Slumdog Millionaire (2008)
Australia (2008)
