3 Sterren
Een overzicht van reviews met de score 3 en 3,5
National Treasure (2004)
Toen ik de trailer van National Treasure voor het eerst zag was is vrij onmiddelijk verkocht voor het plot, het zag er veelbelovend uit. De herinnering aan Indiana Jones had hier ongetwijfeld veel mee te maken. De reden dat ik nu pas ben gaan kijken is omdat ik een beetje terughoudend was na de eerste review en geruchten. Maar ik had nu eens zin een luchtig avonturenfimlpje en liefst een dat ik nog niet gezien had.
Sideways (2004)
Oscarnacht komt eraan, en traditioneel wil dat zeggen dat wij de eerste maanden van het nieuwe jaar de grote kanshebbers kunnen gaan bewonderen in onze filmzalen. Niet dat een Oscarnominatie een garantie is dat je ook een goede film te zien krijgt, maar meestal zijn er toch wel een aantal films bij die de moeite waard zijn. Sideways behoort tot deze groep kanshebbers die nu in de bioscopen te bewonderen is. Reden genoeg voor mij om eens uit te vissen of deze film inderdaad een trip naar de cinema waard is ...
Poltergeist (1982)
Een tijdje geleden had ik het in mijn review van The Texas Chainsaw Massacre over het feit dat de hedendaagse horror niet veel meer is dan wat flauw en weinig angstaanjagende entertainement. Voorlopig blijf ik bij die stelling. Een tijdje geleden kreeg ik de kans om de zogenaamde klassieker Poltergeist te zien. Van dezelfde regiseur als de orignele versie van The Texas Chainsaw Massacre uit 1974 en van de TV-serie "Tales from the Crypt" waarvoor ik als klein manneke wel eens durfde op te blijven.
Monster's Ball (2001)
Racisme is een zeer ingewikkeld en delicaat onderwerp in onze maatschappij. Je moet steeds opletten met wat je zegt en doet, politieke correctheid heeft hier de bovenhand. Racisme wordt vaak verfilmd als een onuitputtelijke bron van haat en geweld. De wij versus zij mentaliteit heerst hier heel sterk. Maar met Monter's Ball brengt Marc Forster samen met Milo Addica en Will Rokos een zeer integer en humaan verhaal naar voor dat racisme bandert vanuit twijfel en verdriet.
Wicker Park (2004)
Voorbije donderdag nog eens naar de sneak gegaan. Het ging mogelijks Sideways zijn en deze wil ik toch heel graag zien. Helaas was het de andere film geworden. Wicker Park. Ik had er voor die dag nog nooit van gehoord dus ik wist niet goed wat te verwachten. Het bleek vrij snel een liefdesverhaal te zijn en met Josh Hartnett in de hoofdrol vreesde ik voor een behoorlijk emotievol gebeuren - wat ook wel eens wordt verweten een vrouwenfilm te zijn.
The Lion King 1 1/2 (2004)
Tien jaar geleden werkte The Lion King zich op tot de succesvolste tekenfilm tot dan toe. Hollywood zou Hollywood niet zijn en Disney zou Disney niet zijn moest dat succes niet gevolgd worden door een hele resem sequels die direct in de videotheek belanden. Meestal zijn al die spin-offs natuurlijk een maat voor niets en er alleen maar op gericht om succesfilms zo lang mogelijk uit te melken en de laatste cent uit de zakken van de consumenten te persen. The Lion King II: Simba's Pride bleek in 1998 gelukkig kwalitatief nog redelijk ok te zijn. Geen superfilm, maar beter dan gewoon een sequel om een sequel te maken. Onlangs kreeg ik ook de kans om de derde film te zien (lees: ik heb mezelf de trilogie box aangeschaft) en deze zit er recht op! The Lion King 1 1/2 staat garant voor een avondje plezier en lachen!
The Aviator (2004)
Het gebeurt niet vaak dat Gert en ik een ver uiteenlopende mening hebben als het op een film aankomt. Ja kan dat ook wel een beetje zien aan onze top 2004. Zo waren we het er ook over eens dat Taxi Driver, één van Martin Scorseses klassiekers, een uitermate saaie film is. Maar dat weerhoudt de echte filmliefhebbers zoals ons er niet van toch naar zijn nieuwste prent te gaan kijken, The Aviator. Je voelde het misschien al aankomen, inderdaad, onze mening loopt deze keer wel uiteen. Speciaal voor jullie, hebben we dan ook besloten om elk ons ding te zeggen over deze film. Hij is trouwens net genomineerd voor maar liefst 11 Oscars, veruit een favoriet dus.
The French Connection (1971)
William Friedkins laatste twee films, The Hunted en Rules of Engagement werden onthaald als een langzame afbreuk aan verloren gloriedagen met The Exorcist. Deze laatste bestempelt volgens velen dé piek van Friendkin. In al wat er na komt glijdt de man langzaam weg. Uiteraard doet The French Connection ook een belletje rinkelen. Wat zeer jammer is eigenlijk, want als je het mij vraagt heeft deze film meer te bieden dan zijn zogenaamde topper. Vooral de droge 'cool-heid' waar heel de film in ondergedompeld wordt.
Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events (2004)
De fantasierijke kinderfilm met volwassen allures is in de mode de laatste jaren. Vooral dankzij de hype rond de Harry Potter reeks. Kenmerkend voor deze films is dat er een universum geschapen wordt rond enkele kinderen die de hoofdrol spelen. Deze kinderen zijn zelfstandig, nieuwsgierig, inventief en verstandig , ze kunnen geheel op hun eigen alle mogelijke gevaren trotseren. Er wordt kortweg een ideaal beeld in een fantasiewereld gecreëerd. Het evenbeeld van de romantische komedie, maar dan voor kinderen. Ook Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events kan je onder dezelfde noemer plaatsen.
Elf (2003)
Het is Kerstmis en daarbij hoort natuurlijk een kerstfilm. De laatste jaren was het behoorlijk triestig op het vlak van goede kerstfilm. Een jaar geleden verwachte ik dan eigenlijk ook niets anders Elf. Maar ik moet toegeven dat ik aangenaam verrast ben door deze film.
David Berenbaum heeft met zijn verhaal eens een andere benadering aangehaald dan de typische papa-wordt-kerstman of klein meisje gelooft niet meer in kerst. Nee, het drait hier allemaal rond "Santa's Little Helper", een elf.
Gran Torino (2008)
Milk (2008)
Valkyrie (2008)
Revolutionary Road (2008)
Slumdog Millionaire (2008)
Australia (2008)
