3 Sterren
Een overzicht van reviews met de score 3 en 3,5
2046 (2004)
Het jaar is nog niet om en alweer stormt een Aziatische film de westerse cinemazalen in. Dit keer gaat het om de langverwachte nieuwe film van Chinees filmvirtuoos Wong Kar Wai (Happy Together, In the mood for love). 5 jaar had Wong Kar Wai nodig om deze film af te werken. Het scenario werd talloze keren volledig herschreven en de productie had te lijden onder budgetaire problemen en het sars-virus. Maar Wong Kar Wai zette door en na 5 jaar wachten wordt het geduld van de liefhebbers van de betere Aziatische film nu beloond. Enkele weken geleden werd de film op de European Film Awards (de Europese Oscars) al beloond met de Screen International Award als beste niet-Europese film.
Stage Beauty (2004)
Heb mij eergisteren nog eens naar de Studios hier in Leuven begeven met de intentie om House of the Flying Daggers te zien. Je weet wel zo een Chinese film met zwevende mensen en intense gevechtsscenes. Bleek dat ze hem niet meer spelen, of toch niet op donderdag. Dus hebben we maar besloten om de Sneak binnen te stappen. Goedkoop film, risico is natuurlijk wel dat je niet weet wat je te zien krijgt en het dus behoorlijk kan tegenvallen. En zoals steeds bij een Sneak zat ik daar met heuse angstzweet ondanks het feit dat een sneak mij nog nooit is tegengevallen.
Stage Beauty. 17e eeuwse setting. Toneel. Shakespear's Othello. Fraaie kostuums. Acteurs. Actrices. Mijn eerste reactie: Oh mijn god, toch geen Shakespear in Love all over again?!.
The Incredibles (2004)
De 2D-animatiefilm is in Hollywood misschien dood en begraven verklaard, maar de 3D-tekenfilm is levendiger dan ooit. De recente serie blockbusters die de Amerikaanse computergeproduceerde animatiefilm opgeleverd heeft is werkelijk indrukwekkend. Vooral rekening houdend met het feit dat een groot deel van deze producties uit de computers van één en dezelfde studio gerold zijn: de magistrale Pixar studio. Na A Bug's Life, Toy Story en Toy Story 2, Monsters Inc. en Finding Nemo stonden de verwachtingen hooggespannen voor hun recentste film: The Incredibles. Al waren er natuurlijk ook mensen die beweerden dat na zoveel succesfilms het niveau ooit wel eens moest terugvallen. Dat zal waarschijnlijk inderdaad ooit wel een gebeuren, maar voorlopig zet Pixar de ingeslagen weg met verve verder: The Incredibles is een droom van een animatiefilm!
Adaptation (2002)
De laatste tijd heb ik weer heel wat films gezien. En hoewel ik graag nog eens een nieuwe film had bekeken heb ik eigenlijk alleen maar films opnieuw bekeken. Als je een film voor de tweede (of derde of vierde) keer bekijkt ga je (steeds) op andere zaken letten. Past de muziek er wel bij? Zijn de camerastandpunten wel goed gekozen? Is het eigenlijk wél een goed verhaal? Soms wordt je door een 'first view' een beetje overdonderd en zeg je Wow! Wat een goeie film!
Een film herbekijken kan twee effecten hebben: je gaat de film nog meer apprecieren of je vind hem toch maar niets (omgekeerd kan het zijn dat je een na eerste zicht slechte film wél gaat apprecieren). Adaptation valt ongetwijfeld in de eerste categorie. Een script om U tegen te zeggen. Een script dat - uiteraard - enkel door de Charlie Kaufman kan geschreven zijn (Being John Malkovich, Eternal Sunshine of the Spotless Mind, e.a.).
Un long dimanche de fiançailles (2004)
Drie jaar geleden verrasten Jean-Pierre Jeunet en Audrey Tautou vriend en vijand met de schitterende feel-good komedie Le fabuleux destin d'Amélie Poulain. De film ging recht naar het hart van mensen over heel de wereld en werd een gigantisch succes. Met Un long dimanche de fiançailles slaan Jeunet en Tatou opnieuw de handen ineen. Verwachtingen waren dus hooggespannen voor deze nieuwe samenwerking tussen beide wonderkinderen van de Franse cinema. Maar kan de film deze verwachtingen wel inlossen?
Le Pacte des Loups (Brotherhood of the Wolf) (2001)
Het is Halloween. En daar speelt Kanaal Twee natuurlijk op in met een Cult Weekend gevuld met horror films. In tegestelling tot Gert hier, hou ik wel eens van een goeie horror film. Alleen jammer dat er de laatste jaren weinig goeie horrorfilms gemaakt zijn. Of ben ik te oud geworden voor de echte griezels en boemannen. Langs de andere kant heb je dan weer de intelligentere horror film maar deze durf ik dan weer niet echt onder horror te klasseren.
Als ik naar een horror film kijk verwacht ik spanning uiteraard, maar ik verwacht ook wel wat schrik te hebben van de boeman in de film. Eens dit laatste wegvalt is het niet echt horror meer, eerder thriller. Dit is vaak het geval bij de intelligentere horror film. Zo plaats ik Le Pacte des Loups ook eerder bij thriller dan horror.
Oldboy (2003)
De Aziatische film is de laatste tijd alomtegenwoordig in onze cinemazalen. En geen filmliefhebber die daar kwaad om is, want de meeste van deze films zijn van een zeer hoge kwaliteit. Oldboy van Chan-wook Park is daar geen uitzondering op. Dit extreem-gewelddadige wraakverhaal was één van de kanshebbers voor de Gouden Palm op het laatste filmfestival van Cannes - zeker vermits de film helemaal de stijl van juryvoorzitter Quentin Tarantino uitstraalde. Die hoogste eer was zoals gekend voor Michael Moore weggelegd, maar Oldboy kreeg er wel de Grote Prijs van de Jury. Tarantino stak het ook niet onder stoelen of banken dat hij volledig weg was van de film. En terecht, want Oldboy heeft alle ingrediënten van een Tarantinofilm, alleen onder het motto: meer en beter.
Touching the Void (2003)
Een eerste post op een blog schrijven, het is zoals op reis gaan in een nieuw land: je weet niet goed waar je aan begint of waar de reis je zal voeren (een beetje uitdaging en spanning in het leven is altijd mooi meegenomen), je spreekt de taal niet (mijn kennis van webtaal of webdesign is volledig onbestaande), maar je zit vol goede bedoelingen om een nieuwe wereld te verkennen. Ik heb lang nagedacht over een manier om mezelf op een deftige manier voor te stellen, maar uiteindelijk leek het me beter om gewoon met de deur in huis te vallen en te beginnen schrijven (lees: bij gebrek aan een deftige manier om mezelf voor te stellen, sla ik dat deel voorlopig gewoon over). Uiteindelijk leer je me wel kennen aan de hand van wat ik schrijf. En welk onderwerp leent zich beter tot mijn eerste post dan een film over bergbeklimmen, vermits ik zelf absoluut nog nooit ook maar enige poging in die richting ondernomen heb (en na het zien van deze film direct beslist heb om dat voorlopig maar zo te laten). Nee serieus, bergbeklimmen is misschien mijn ding niet, maar film is wél één van mijn grootste passies. Ziehier dan ook de eerste, maar zeker niet de laatste filmrecensie die ik op deze site zal neerpennen.
Gran Torino (2008)
Milk (2008)
Valkyrie (2008)
Revolutionary Road (2008)
Slumdog Millionaire (2008)
Australia (2008)
