Oldboy (2003)

De Aziatische film is de laatste tijd alomtegenwoordig in onze cinemazalen. En geen filmliefhebber die daar kwaad om is, want de meeste van deze films zijn van een zeer hoge kwaliteit. Oldboy van Chan-wook Park is daar geen uitzondering op. Dit extreem-gewelddadige wraakverhaal was één van de kanshebbers voor de Gouden Palm op het laatste filmfestival van Cannes - zeker vermits de film helemaal de stijl van juryvoorzitter Quentin Tarantino uitstraalde. Die hoogste eer was zoals gekend voor Michael Moore weggelegd, maar Oldboy kreeg er wel de Grote Prijs van de Jury. Tarantino stak het ook niet onder stoelen of banken dat hij volledig weg was van de film. En terecht, want Oldboy heeft alle ingrediënten van een Tarantinofilm, alleen onder het motto: meer en beter.

Het verhaal

Het leven van Oh Dae-su (Min-sik Choi) kent een onverwachte wending wanneer hij plots ontvoerd wordt en 15 jaar opgesloten wordt in een kleine kamer. Zijn enige binding met de buitenwereld is een kleine televisie, waarlangs hij verneemt dat zijn vrouw vermoord is en hij de hoofdverdachte in de zaak is. 15 jaar lang heeft hij niet veel meer te doen dan zijn hoofd te breken over wie hem deze wrede straf opgelegd heeft en wraak te zweren op hem als hij ooit uit zijn gevangenis zou kunnen ontsnappen. Ontsnappen is uiteindelijk niet nodig, want plots wordt Oh Dae-su vrijgelaten. In een Sushi restaurant (tijdens een scène met een levende inktvis die me nog steeds de stuipen op het lijf jaagt) ontmoet Oh Dae-su de jonge en knappe Mi-do (Hye-jeong Kang). Samen trekken ze er op uit om een antwoord te vinden op Oh Dae-su's vragen.

Zijn kwelling is echter nog lang niet afgelopen, want terwijl Oh Dae-su een klopjacht start om uit te vissen wie hem 15 jaar van zijn leven afgepakt heeft (en vooral waarom), begint diezelfde dader een kat-en-muis spelletje met zijn slachtoffer. De premisse waarop het verhaal gebaseerd is is dus even oud als de straatstenen (wat Chan-wook Park eveneens beseft vermits hij bijvoorbeeld in het midden van het verhaal zelf de link legt tussen zijn hoofdpersonage en de Graaf van Monte Christo), maar de uitwerking van het verhaal is van zo'n hoge kwaliteit dat je simpelweg vergeet dat je hetzelfde verhaal in een andere vorm al tientallen keren gezien hebt in andere films. De verrassende wendingen in het plot en het verbijsterende einde dragen er ook toe bij dat het verhaal als een origineel overkomt.

De uitwerking

Chan-wook Park stelt zijn film samen met een uitzonderlijk gevoel voor timing, zwarte humor en visuele flair. Een vechtscène in een smalle gang waarin Oh Dae-su in zijn eentje meer dan 20 mannen aanpakt- waarbij de camera Oh Dae-su volgt als was het een videogame - is werkelijk verbluffend. De hele film baadt in een donkere, extreme sfeer, die sterk contrasteert met de klassieke muzikale score. Walsmuziek mixen met extreem geweld: sinds Kubricks A Clockwork Orange een vanzelfsprekende combinatie. Maar Oldboy is meer dan alleen een gewelddadig wraakverhaal verpakt in en mooie esthetiek: voortdurend roept de film filosofische vragen op over de situatie van Oh Dae-su en zijn zoektocht naar vergelding. Oldboy is een film die doet nadenken.

Oldboy leunt zwaar op de vertolkingen van zijn twee hoofdrolspelers. Min-sik Choi bewijst een uitzonderlijk acteur te zijn als de gekwelde Oh Dae-su. Gedurende de film slaagt hij erin om op zijn getekend gezicht een verbluffend groot gamma aan emoties van pijn en woede te voorschijn te toveren. Ji-tae Yu is zijn perfecte tegenspeler als de psychopaat die een spelletje speelt met zijn slachtoffer. Als knappe, goedgeklede, maar geschifte en sadistische zakenman in een penthouse vertoont hij veel gelijkenissen met de slechterikken uit de meeste James Bondfilms. Behalve dan natuurlijk dat Ji-tae Yu zijn personage alles behalve ééndimensionaal neerzet. De wisselwerking tussen beiden bepaalt in sterke mate mee de sterkte van de film.

Oldboy is een film die je murw slaat. Gevoelige zielen zullen zich misschien storen aan het extreme geweld, maar laat dat absoluut geen reden zijn om je ervan te weerhouden de film te gaan kijken. Oldboy is een absolute aanrader. En een film die je niet licht zal vergeten!