USA
The Da Vinci Code (2006)
Ik ben niet de persoon om gratis tickets af te slaan. Toen ik tickets aangeboden kreeg om tijdens een Proximus avond naar The Da Vinci Code te gaan (met gratis popcorn en drank!) heb ik die uiteraard met veel plezier aangenomen. Zoals velen had ik het boek al gelezen en was ik behoorlijk benieuwd hoe ze het zouden overzetten naar film. Mijn enthausiasme was helaas wel al wat afgenomen na het lezen van heel wat negatieve kritieken. Maar ik laat mij niet graag bepraten en vorm liefst mijn eigen mening.
Walk the Line (2005)
Na Ray en het minder bekende Beyond the Sea - waar Kevin Spacey de zanger Bobby Darin vertolkt is er nu ook het langverwachtte verhaal van Johnny Cash. Walk the Line is al sinds 2001 in productie, Johnny Cash heeft samen met zijn vrouw June Carter en enkele producers het project in gang gezet. Helaas hebben zowel Johnny als June het einde van hun productie niet overleefd.
War of the Worlds (2005)
War of the Worlds was een van de films die voor mij de jaarlijkse zomerput de voorbije zomer zou vullen. Ik ben er helaas nooit toe geraakt hem op groot scherm te zien. Deels door de grote hoeveelheid aan teleurgestelde kijkers en een hand vol negatieve reviews. Maar ik heb hem uiteindelijk dan toch gezien, en zoals steeds denk ik er het mijne van.
A History of Violence (2005)
Je hebt zo van die films waar je beter zelf naar kijkt om een mening te vormen (eigenlijk moet je dit met elke film doen). A History of Violence is er zo eentje. Ik heb goed genoten van de film, maar ik heb het nogal moeilijk om aan te duiden wat het was dat me aansprak en uiteindelijk heb je dan toch het gevoel met een leegte te zitten. Wil je niet te veel weten over het plot let dan op met verder lezen, wat hier onder staat zou je in de juiste richting kunnen duwen.
Crash (2004)
Voor sommige mensen is het van de eerste keer raak; anderen nemen rustig de tijd om hun carrière uit te bouwen. De carrière van de Canadees Paul Haggis was zeker geen blitzkrieg, maar op 52-jarige leeftijd komt zijn talent echt bovendrijven. Al dertig jaar was hij met wisselend succes actief als scriptschrijver/producer/regisseur van televisieseries. Maar pas toen hij in 2004 de overstap maakte van het kleine scherm naar het witte doek kwam de grote doorbraak er. Zijn eerste wapenfeit voor de cinemawereld - het scenario voor Oscarwinnar Million Dollar Baby - was meteen een schot in de roos. Met Crash levert hij ook als regisseur zijn visitekaartje af.
Broken Flowers (2005)
Jim Jarmusch is een cineast die het motto: 'less is more' steeds hoog in zijn vaandel gedragen heeft. In zijn jongste film Broken Flowers vormt hij een team met een acteur die in zijn meest recente films zich steeds meer opwerpt als de belichaming van dat motto: de immer fantastische Bill Murray. Coffee and Cigarettes was een eerste kennismaking voor beiden; Broken Flowers is hun eerste langspeelfilm samen. Het resultaat is vuurwerk. Geen opvallende, flashy, effectgeladen film. Wel een kleine, eenvoudige en rustige film, die door merg en been gaat en in al zijn eenvoud zo groot wordt, dat hij met kop en schouders boven de rest van het filmaanbod uitsteekt.
The Brothers Grimm (2005)
Wie het werk van Terry Gilliam eens van dichtbij bekijkt, zal snel ontdekken dat de man een grotere dosis koppigheid en eigenwijsheid in zich draagt dan goed voor hem is. Gilliam heeft dan ook nooit zijn hand omgedraaid voor een ruzie meer of minder met studiobonzen. Deze ruzies resulteerden veelal in een stuurse Gilliam die zijn wil doordreef. Het moet gezegd worden dat dit wel enkele pareltjes opleverde: Brazil is daar één van, en ook Fear and Loathing in Las Vegas is op zijn minst opmerkelijk te noemen. En uiteraard mogen ook de Monty Python-films niet vergeten worden. Maar met deze films was tot oktober 2005 jammer genoeg dan ook alles gezegd.
Batman Begins (2005)
De laatste jaren is de stripheld opnieuw populair op het grote scherm. Daredevil, Hellboy, Elektra en de nieuwe Superman Returns om maar een paar voorbeelden te geven. Helaas is er maar met moeite een handvol regisseurs die door hebben hoe ze dit tot een goed eind moeten brengen. Eén van mijn favorieten is Sam Raimi's Spider-Man waar er meer aandacht wordt besteed aan de psyche van de hoofdpersonage en de anti-held in de held. Daarnaast is er de topper Sin City van Miller en Rodriguez. Een echt visuele parel met ongelooflijk coole actie. Batman Begins mag van mij gerust in dit rijtje geplaatst worden.
Sin City (2005)
Ben ik de enige die zich soms afvraagt of er nog stripverhalen zouden over zijn om te verfilmen? De laatste jaren zijn we er werkelijk door overspoeld. Met wisselend succes. Momenteel is het weeral raak in de cinema's: Sin City, een verfilming van de donkere misdaadstrips van Frank Miller. Maar vergis je niet: deze Sin City is niet zomaar de zoveelste stripverfilming. Het is de koning van de stripverfilmingen! De beste, origineelste, meest visueel verbluffende, meest spraakmakende en meest opwindende van hen allemaal!
Spaceballs (1987)
Ik wil al een tijdje de laatste Star Wars film gaan zien in de bioscoop, maar ik blijf dat maar uitstellen in de hoop dat binnenkort de drukte geluwd is en ik dat rustig op mijn gemak (lees: zonder pubers rondom mij) kan gaan doen. Om mezelf toch al in hogere galactische sferen te brengen heb ik dit weekend dan maar Spaceballs gekeken, de bekendste parodie op de Star Wars saga. Een kameraad had me die aangeraden als zijnde 'hilarisch'. Een beetje humor zo af en toe doet een mens geen kwaad, dacht ik. Maar ik dacht verkeerd...
Gran Torino (2008)
Milk (2008)
Valkyrie (2008)
Revolutionary Road (2008)
Slumdog Millionaire (2008)
Australia (2008)
