USA
Star Wars: Episode III - Revenge of the Sith (2005)
Eindelijk is het zover. Closure. Niet dat ik een Star Wars freak ben, maar als ik kind was ik toch vrij zot op Star Wars. Nu hebben alle fans, al dan niet om nostalgische redenen, de kans om het epos te vervolledigen. Voor mij draait het om het slot van het verhaal, hopelijk ga ik nu beter snappen waar het over gaat, en ook het is Star Wars. Maar om welke reden ook -je kan er hoe dan ook niet aan ontkomen- kan je nu naar Star Wars: Episode III - Revenge of the Sith gaan kijken.
Shark Tale (2004)
Af en toe moet je eens uitblazen en dat doe je het best met een leuke en ontspannende film. Onlangs deed ik het met Shark Tale. Natuurlijk, om goed te kunnen uitblazen moet je wel een degelijk ontspannende film kiezen die meer is dan alleen maar leuk. Anders zit je je dood te ergeren aan de saaiheid van de film en hoe het maar steeds niet lukt om grappig te zijn. Je voelt het ongetwijfeld al aankomen, Shark Tale is toch niet dat wat het wil en kan zijn.
Mysterious Skin (2004)
Mysterious Skin werd al een jaar geleden gefilmd, maar had het aan zijn late release datum te zien (de film is ook pas sinds deze week in de VS in de zalen) zeer moeilijk om een distributeur te vinden. Zijn controversieel scenario zal daar niet vreemd aan zijn. Gelukkig voor ons draait deze film nu wel in de bioscopen, want Mysterious Skin bewijst dat ook in de periode na de grote Oscarkanonnen en voor de big-budget zomerfilms het de moeite waard is om een tripje naar de bioscoop te maken. Niet dat we daar ooit aan twijfelden natuurlijk.
Once Upon a Time in the West (1968)
Op zich heb ik het nooit echt begrepen op western films. Hoogst waarschijnlijk komt dit door naar de verkeerde westerns te kijken. Gewoonlijk zijn het actie films met wilde achtervolgingen en schietpartijen. Leuk om eens naar te kijken maar meer niet. Nu goed, dit weekend was Once Upon a Time in the West op TV en ik dacht, laat ik maar eens wat moeite doen om naar deze toch wel lang durende en alom geprezen western te kijken.
Kinsey (2004)
Gek. Steeds weer krijg ik dezelfde reactie als ik iemand vertel dat ik dit weekend de film Kinsey ben gaan kijken in de bioscoop. "Kinsey, is dat niet dien ene seksfilm?" Blijkbaar zit er nog steeds een heleboel waarheid in het aloude cliché dat seks in films verkoopt. Laat me om alle misverstanden te vermijden dan meteen mijn review maar openen door te zeggen dat Kinsey geen seksfilm is. Kinsey is een film over seks. En dat is een hemelsbreed verschil.
Thirteen (2003)
Mensen gaan niet hun hele leven lang aan dezelfde frequentie naar de bioscoop, en vaak blijken ze in hun jeugd de grootste filmconsumenten te zijn. Tieners vormen dan ook een levensbelangrijke markt voor de Hollywoodstudio's. Niet alleen als doelgroep in hun marketingstrategieën, maar ook als onderwerp voor hun films en TV-series. De hele resem high schoolkomedies en -drama's die dit opleverde - genre She's All That, 10 Things I Hate about You of Dawson's Creek - hadden vaak een bedroevend resultaat: ofwel te oppervlakkig, ofwel overdreven romantiserend. Slechts af en toe verschijnt er een film die de levenswereld van tieners op een authentieke wijze lijkt te benaderen. Lukas Moodyssons' Fucking Åmål was zo een film. Catherine Hardwicke's Thirteen is dat ook.
Signs (2002)
Signs, na The Sixth Sense en Unbreakable de derde mysterie-thriller van M. Night Shyamalan, was drie jaar geleden een geweldig box office-succes. De film bracht wereldwijd meer dan 400 miljoen dollar in het laatje. Zoals zoveel films heb ik hem toen wegens tijdsgebrek gemist. Maar gisteren vertoonde ze hem voor het eerst op TV; een kans die ik me niet opnieuw ging laten ontglippen.
The Beach (2000)
Een paar jaar geleden was er een beetje opspraak rond The Beach, de toenmalige nieuwste van Danny Boyle (Trainspotting, 28 Days Later). Zelf heb ik eerst het gelijknamige boek gelezen van Alex Garland en was zeer onder de indruk van zijn debuutverhaal. Later ben ik ook de film zelf eens gaan huren, zoals met de meeste verfilmingen was het een beetje een teleurstelling, vooral het einde. Maar op zich vond ik de film nog meevallen. Een week geleden was de film nog eens op TV en heb ik mijn mening toch lichtjes moeten herzien.
Million Dollar Baby (2004)
28 februari bouwde deze Million Dollar Baby een Million Dollar Party in Hollywood. Niet het grootse en flamboyante The Aviator van Martin Scorsese ging met de topprijzen lopen op de jaarlijkse Oscarnacht; wel deze kleine film van Hollywoodveteraan en -lieveling Clint Eastwood. Ondertussen speelt de film ook in onze zalen en gisteren kreeg mijn nieuwsgierigheid naar deze film de bovenhand: slechts zelden vind ik de Oscarwinnaars immers slechte films. Maar het is nog zeldzamer dat ik de Oscarwinnaar ook effectief de beste film van het afgelopen jaar vind. Beide statements bleken ook nu weer raak te zijn.
The Great Dictator (1940)
Iedereen kent Charles 'Charlie' Chaplin. Ik ook, en ik was er ten stelligste van overtuigd dat ik ooit wel eens iets gezien had van hem maar ik kan me geen enkele film herinneren. The Great Dictator stond hoe dan ook al enige tijd op mijn lijstje te-zien. De film wordt met een zekere regelmaat nog wel eens op TV getoond, dus echt moeilijk zou het niet kunnen zijn. Maar enkele weken terug kreeg ik de kans deze prent op groot scherm te zien, zoiets laat je niet liggen.