Kinsey (2004)

Gek. Steeds weer krijg ik dezelfde reactie als ik iemand vertel dat ik dit weekend de film Kinsey ben gaan kijken in de bioscoop. "Kinsey, is dat niet dien ene seksfilm?" Blijkbaar zit er nog steeds een heleboel waarheid in het aloude cliché dat seks in films verkoopt. Laat me om alle misverstanden te vermijden dan meteen mijn review maar openen door te zeggen dat Kinsey geen seksfilm is. Kinsey is een film over seks. En dat is een hemelsbreed verschil.

Biografische films zijn hot stuff de laatste tijd. Niet dat biopics daarvoor geen dankbaar onderwerp waren voor cineasten, maar met onder andere Ray, The Aviator, Der Untergang, Finding Neverland en The Motorcycle Diaries drukten ze dit jaar alleszins hun stempel op de filmprogrammatie in de bioscopen. Niet dat dat slecht is; zolang de kwaliteit hoog blijft hoor je mij alleszins niet klagen. Biopics hebben immers nog één groot voordeel boven andere films: ze zijn soms ongelooflijk interessant. En dat statement geldt in hoge mate voor deze Kinsey.

Alfred Kinsey (uitstekend vertolkt door Liam Neeson), is een gepassioneerd biologieprofesor. In Harvard start hij zijn eerste levenswerk: het bestuderen van de galwesp. Maar het is pas wanneer hij begint les te geven op de universiteit van Indiana dat hij zijn ware missie ontdekt: het bestuderen van het menselijke seksuele gedrag. Amerika in de jaren '40 was immers een bijzonder conservatieve gemeenschap, waar slechts één vorm van seks toegestaan was; die binnen het huwelijk. Een gegeven, dat natuurlijk allerminst overeenkomt met de realiteit. Gesterkt door een team van researchers gaat Kinsey aan de slag om door te dringen in de geheimen van een gesloten, conservatieve gemeenschap en uit te vissen wat de Amerikanen effectief uitsteken in hun slaapkamer.

Zijn eerste boek Sexual Behaviour in the Human Male breekt alle taboes rondom seks open en doet Amerika daveren op zijn grondvesten. Wie had ooit gedacht dat je van masturbatie niet blind werd, dat er geen verband bestond tussen orale seks en geen kinderen kunnen krijgen, dat homoseksualiteit geen ongelooflijk zeldzame afwijking was... Kinsey's populariteit is echter van korte duur. Zijn studies zouden immers de Amerikaanse moraal en waarden ondermijnen...

De grote sterkte van Kinsey ligt echter in de fascinerende figuur van Alfred Kinsey zelf, en de duidelijke manier waarop regisseur Billy Condon zijn leven op het grote doek brengt. Zijn personage, samen met een bijzonder goed geschreven script dat informatie, grappige interludes en emotie perfect afwisselt, zorgt ervoor dat Kinsey steeds entertainend en boeiend blijft. De film is gewoon te interessant om je ook maar een seconde te vervelen.

Kinsey doet een beetje denken aan Ron Howard's verfilming van het leven van de mathematicus John Nash: A beautiful Mind. Wiskunde en seks zijn dan misschien wel twee totaal verschillende onderwerpen, maar de begeestering van beide academici voor hun onderwerp, die doorheen de film overstraalt naar de toeschouwers, is net hetzelfde.