Thriller
The Da Vinci Code (2006)
Ik ben niet de persoon om gratis tickets af te slaan. Toen ik tickets aangeboden kreeg om tijdens een Proximus avond naar The Da Vinci Code te gaan (met gratis popcorn en drank!) heb ik die uiteraard met veel plezier aangenomen. Zoals velen had ik het boek al gelezen en was ik behoorlijk benieuwd hoe ze het zouden overzetten naar film. Mijn enthausiasme was helaas wel al wat afgenomen na het lezen van heel wat negatieve kritieken. Maar ik laat mij niet graag bepraten en vorm liefst mijn eigen mening.
War of the Worlds (2005)
War of the Worlds was een van de films die voor mij de jaarlijkse zomerput de voorbije zomer zou vullen. Ik ben er helaas nooit toe geraakt hem op groot scherm te zien. Deels door de grote hoeveelheid aan teleurgestelde kijkers en een hand vol negatieve reviews. Maar ik heb hem uiteindelijk dan toch gezien, en zoals steeds denk ik er het mijne van.
A History of Violence (2005)
Je hebt zo van die films waar je beter zelf naar kijkt om een mening te vormen (eigenlijk moet je dit met elke film doen). A History of Violence is er zo eentje. Ik heb goed genoten van de film, maar ik heb het nogal moeilijk om aan te duiden wat het was dat me aansprak en uiteindelijk heb je dan toch het gevoel met een leegte te zitten. Wil je niet te veel weten over het plot let dan op met verder lezen, wat hier onder staat zou je in de juiste richting kunnen duwen.
The Brothers Grimm (2005)
Wie het werk van Terry Gilliam eens van dichtbij bekijkt, zal snel ontdekken dat de man een grotere dosis koppigheid en eigenwijsheid in zich draagt dan goed voor hem is. Gilliam heeft dan ook nooit zijn hand omgedraaid voor een ruzie meer of minder met studiobonzen. Deze ruzies resulteerden veelal in een stuurse Gilliam die zijn wil doordreef. Het moet gezegd worden dat dit wel enkele pareltjes opleverde: Brazil is daar één van, en ook Fear and Loathing in Las Vegas is op zijn minst opmerkelijk te noemen. En uiteraard mogen ook de Monty Python-films niet vergeten worden. Maar met deze films was tot oktober 2005 jammer genoeg dan ook alles gezegd.
Batman Begins (2005)
De laatste jaren is de stripheld opnieuw populair op het grote scherm. Daredevil, Hellboy, Elektra en de nieuwe Superman Returns om maar een paar voorbeelden te geven. Helaas is er maar met moeite een handvol regisseurs die door hebben hoe ze dit tot een goed eind moeten brengen. Eén van mijn favorieten is Sam Raimi's Spider-Man waar er meer aandacht wordt besteed aan de psyche van de hoofdpersonage en de anti-held in de held. Daarnaast is er de topper Sin City van Miller en Rodriguez. Een echt visuele parel met ongelooflijk coole actie. Batman Begins mag van mij gerust in dit rijtje geplaatst worden.
Sin City (2005)
Ben ik de enige die zich soms afvraagt of er nog stripverhalen zouden over zijn om te verfilmen? De laatste jaren zijn we er werkelijk door overspoeld. Met wisselend succes. Momenteel is het weeral raak in de cinema's: Sin City, een verfilming van de donkere misdaadstrips van Frank Miller. Maar vergis je niet: deze Sin City is niet zomaar de zoveelste stripverfilming. Het is de koning van de stripverfilmingen! De beste, origineelste, meest visueel verbluffende, meest spraakmakende en meest opwindende van hen allemaal!
Das experiment (2001)
Het Stanford Prison experiment uit 1971 is één van de meest besproken experimenten uit de geschiedenis van de sociale psychologie. Een aantal studenten werden opgesloten in een waarheidsgetrouwe gevangenis. Een deel van hen moesten de rol van gevangene op zich nemen, een ander deel werd aangeduid als bewakers. Bedoeling was om ze twee weken te observeren, om te zien hoe beide groepen met elkaar zouden interageren. Na zes dagen moest het experiment echter vroegtijdig worden stopgezet, omdat het machtsmisbruik van de 'bewakers' de spuigaten uitliep... Das experiment is een fictief verhaal, maar vertrekt vanuit dezelfde premisse als dit Stanford Prison Experiment.
The Beach (2000)
Een paar jaar geleden was er een beetje opspraak rond The Beach, de toenmalige nieuwste van Danny Boyle (Trainspotting, 28 Days Later). Zelf heb ik eerst het gelijknamige boek gelezen van Alex Garland en was zeer onder de indruk van zijn debuutverhaal. Later ben ik ook de film zelf eens gaan huren, zoals met de meeste verfilmingen was het een beetje een teleurstelling, vooral het einde. Maar op zich vond ik de film nog meevallen. Een week geleden was de film nog eens op TV en heb ik mijn mening toch lichtjes moeten herzien.
The Abyss: Extended Version (1989)
Nu de dvd markt op volle toeren draait lijkt het wel meer regel dan uitzondering dat er aan de dvd-versie van een film een director's cut of een extended version wordt toegevoegd. Het gaat hier gewoonlijk om een heleboel extra scènes die uit de bioscoopversie geknipt zijn. Vaak is dat echter meer dan gewoon een nieuwe marketingstunt. De extended version van de Lord of the Rings Trilogy maakte bijvoorbeeld pijnlijk duidelijk dat de bioscoopversie slechts een flauw afkooksel was van de eigenlijke film. De director's cut van Milos Formans Amadeus leverde een duidelijke meerwaarde aan de bioscoopversie door meer aandacht te schenken aan de muziek. Onlangs bracht ook James Cameron een extended version van zijn sci-fi kaskraker The Abyss op de dvd-markt. Reden genoeg om eens uit te checken wat deze versie bijdraagt aan het origineel!
Sleepy Hollow (1999)
Sleepy Hollow heb ik zo een vijf of zes jaar geleden gezien toen hij in de cinema speelde, en ik weet nog goed dat ik achteraf met een vriend met de fiets terug naar huis moest langs donkere en bosachtige weggetjes. Ondertussen bleef de film maar in mijn achterhoofd bonzen. Onlangs heb ik de film nog eens opgezet, het was toch al een hele tijd geleden en mijn herinnering zei me dat ik het een goeie film vind. Komt daar nog bij dat ik wel kan beschouwd worden als een Tim Burton fan.