Thriller
Escape from Alcatraz (1979)
Een paar jaar geleden hebben we met de familie een kleine doorreis door Californië gedaan. San-Fransisco was uiteraard meegerekend op de route. Naast een bezoek aan Pier 39, de San Francisco Zoo en Lombard Crooked Street hebben we ook een bootje genomen tot aan The Rock, alwaar we een tour kregen binnen in Alcatraz. En jawel hoor, de cellen van de bewuste ontsnapte gevangen waren opgezet in de achtergelaten staat.
Poltergeist (1982)
Een tijdje geleden had ik het in mijn review van The Texas Chainsaw Massacre over het feit dat de hedendaagse horror niet veel meer is dan wat flauw en weinig angstaanjagende entertainement. Voorlopig blijf ik bij die stelling. Een tijdje geleden kreeg ik de kans om de zogenaamde klassieker Poltergeist te zien. Van dezelfde regiseur als de orignele versie van The Texas Chainsaw Massacre uit 1974 en van de TV-serie "Tales from the Crypt" waarvoor ik als klein manneke wel eens durfde op te blijven.
The French Connection (1971)
William Friedkins laatste twee films, The Hunted en Rules of Engagement werden onthaald als een langzame afbreuk aan verloren gloriedagen met The Exorcist. Deze laatste bestempelt volgens velen dé piek van Friendkin. In al wat er na komt glijdt de man langzaam weg. Uiteraard doet The French Connection ook een belletje rinkelen. Wat zeer jammer is eigenlijk, want als je het mij vraagt heeft deze film meer te bieden dan zijn zogenaamde topper. Vooral de droge 'cool-heid' waar heel de film in ondergedompeld wordt.
Arsenic and Old Lace (1944)
Het zijn examens, en tijdens de examens is het heel belangrijk om eens te ontspannen. Alle stress even vergeten. En wat is er beter om dit te doen dan lekker achterover te liggen in de zetel met een zak chips en een filmpje. Arsenic and Old Lace is een hilarische parodie op het thriller genre. Subtiele en minder subtiele grapjes, twee lieftallige dames, een huiselijke setting en een Boris Karloff lookalike zijn van de partij. (Ik meld maar even dat er een aantal spoilers zullen staan in deze tekst, dus als je de film eerst nog wil zien lees je best niet verder).
Sky Captain and the World of Tomorrow (2004)
Start je computer op. Open een 3D-tekenprogramma en maak snel een digitaal kortfilmpje waarin New York vertrappeld wordt door reusachtige robots. Stap naar een producer, toon hem het filmpje en overtuig hem jou een budget te geven om er een langspeelfilm van te maken. Onmogelijk? Kerry Conran deed het, en het leverde hem een mooi debuut filmpje met een paar grote namen op: Sky Captain and the World of Tomorrow.
Night of the Living Dead (1968)
Night of the Living dead wordt beschouwd als een pioneer in de horror/thriller genre. Een echte klassieker. Er werden enkele sequals gemaakt en een 'hedendaagse' verfilming kwam er uiteraard ook. Maar Night of the Living dead blijft voor velen dé zombie film aller tijden. Als horror liefhebber wou ik dan toch eens weten wat hier zo bijzonder aan is.
Na de film gezien te hebben moet ik toch toegeven dat het best wel een aangenaam filmpje is. Echt angstaanjagend vond ik hem niet maar het is een zeer spannend filmpje, en al vlug blijkt dat er veel meer in zit dan enkel maar wat wandelende lijken.
Le Pacte des Loups (Brotherhood of the Wolf) (2001)
Het is Halloween. En daar speelt Kanaal Twee natuurlijk op in met een Cult Weekend gevuld met horror films. In tegestelling tot Gert hier, hou ik wel eens van een goeie horror film. Alleen jammer dat er de laatste jaren weinig goeie horrorfilms gemaakt zijn. Of ben ik te oud geworden voor de echte griezels en boemannen. Langs de andere kant heb je dan weer de intelligentere horror film maar deze durf ik dan weer niet echt onder horror te klasseren.
Als ik naar een horror film kijk verwacht ik spanning uiteraard, maar ik verwacht ook wel wat schrik te hebben van de boeman in de film. Eens dit laatste wegvalt is het niet echt horror meer, eerder thriller. Dit is vaak het geval bij de intelligentere horror film. Zo plaats ik Le Pacte des Loups ook eerder bij thriller dan horror.
Oldboy (2003)
De Aziatische film is de laatste tijd alomtegenwoordig in onze cinemazalen. En geen filmliefhebber die daar kwaad om is, want de meeste van deze films zijn van een zeer hoge kwaliteit. Oldboy van Chan-wook Park is daar geen uitzondering op. Dit extreem-gewelddadige wraakverhaal was één van de kanshebbers voor de Gouden Palm op het laatste filmfestival van Cannes - zeker vermits de film helemaal de stijl van juryvoorzitter Quentin Tarantino uitstraalde. Die hoogste eer was zoals gekend voor Michael Moore weggelegd, maar Oldboy kreeg er wel de Grote Prijs van de Jury. Tarantino stak het ook niet onder stoelen of banken dat hij volledig weg was van de film. En terecht, want Oldboy heeft alle ingrediënten van een Tarantinofilm, alleen onder het motto: meer en beter.