Komedie
Corpse Bride (2005)
De nieuwste van Tim Burton is ondertussen al even in de zalen. Een film waar ik met groot ongeduld op gewacht heb met in mijn achterhoofd steeds het gedachte dat de film simpelweg niet slecht kan zijn. Het verleden heeft al lang bewezen dat het trio Burton - Depp - Elfman enkel kwaliteit brengt. Gooi daar nog enekele Burton regulars bij en je weet op voorhand dat je met iets zit dat je niet kan teleurstellen. Dat Corpse Bride echter fenomenaal is had ik niet helemaal voorzien.
Broken Flowers (2005)
Jim Jarmusch is een cineast die het motto: 'less is more' steeds hoog in zijn vaandel gedragen heeft. In zijn jongste film Broken Flowers vormt hij een team met een acteur die in zijn meest recente films zich steeds meer opwerpt als de belichaming van dat motto: de immer fantastische Bill Murray. Coffee and Cigarettes was een eerste kennismaking voor beiden; Broken Flowers is hun eerste langspeelfilm samen. Het resultaat is vuurwerk. Geen opvallende, flashy, effectgeladen film. Wel een kleine, eenvoudige en rustige film, die door merg en been gaat en in al zijn eenvoud zo groot wordt, dat hij met kop en schouders boven de rest van het filmaanbod uitsteekt.
The Brothers Grimm (2005)
Wie het werk van Terry Gilliam eens van dichtbij bekijkt, zal snel ontdekken dat de man een grotere dosis koppigheid en eigenwijsheid in zich draagt dan goed voor hem is. Gilliam heeft dan ook nooit zijn hand omgedraaid voor een ruzie meer of minder met studiobonzen. Deze ruzies resulteerden veelal in een stuurse Gilliam die zijn wil doordreef. Het moet gezegd worden dat dit wel enkele pareltjes opleverde: Brazil is daar één van, en ook Fear and Loathing in Las Vegas is op zijn minst opmerkelijk te noemen. En uiteraard mogen ook de Monty Python-films niet vergeten worden. Maar met deze films was tot oktober 2005 jammer genoeg dan ook alles gezegd.
Gong fu (Kung Fu Hustle) (2004)
Enkele weken geleden heet het STUK het seizoen afgesloten, Cinema Zed vierde mee met twee verrassingsfilms. De eerste was een avantpremière. Tips: western, maffia, musical, kung fu. Ik zie je als vertwijfeld kijken: "kan dat dan in één film?" Wel Stephen Chow bewijst dat hìj het wel kan met zijn nieuwste film Kung Fu Hustle. Stephen Chow bracht ons al eerder de hilarisch Shaolin Soccer waarmee hij bewees dat een (Chinese) kung fu film niet per definitie geweldadig en bloederig hoeft te zijn. Met Kung Fu Hustle toont Chow ons dat hij nog meer dan genoeg overschot aan inspiratie, ideeën en talent had.
Spaceballs (1987)
Ik wil al een tijdje de laatste Star Wars film gaan zien in de bioscoop, maar ik blijf dat maar uitstellen in de hoop dat binnenkort de drukte geluwd is en ik dat rustig op mijn gemak (lees: zonder pubers rondom mij) kan gaan doen. Om mezelf toch al in hogere galactische sferen te brengen heb ik dit weekend dan maar Spaceballs gekeken, de bekendste parodie op de Star Wars saga. Een kameraad had me die aangeraden als zijnde 'hilarisch'. Een beetje humor zo af en toe doet een mens geen kwaad, dacht ik. Maar ik dacht verkeerd...
Familia rodante (2004)
Pablo Trapero wordt aanzien als een regiseur van de Nieuwe Argentijnse Cinema. Een cinema met een scherp oog voor de harde sociale werkelijkheid van Argentinië. Met zijn derde langspeelfilm Familia rodante brengt Trapero een veel persoonlijker verhaal over de reis van een familie doorheen een stukje Argentinië.
Shaun of the Dead (2004)
Toen ik kwam aanzetten met Shaun of the Dead bij enkele vrienden waren de reacties vrij eenzijdig. Nog niemand had van de film gehoord en de film werd onmiddellijk in hetzelfde rijtje geschoven als Scary Movie en consoorten. Enkele zijn vertrokken, de anderen heb ik kunnen overtuigen dat het zeker niet zo een film was, of dat hoopte ik toch want ik had hem zelf ook nog niet gezien.
Zatôichi (2003)
Ik ben verliefd geworden. Ik heb een liefde ontwikkeld voor de Aziatische film, of toch de Chinese en Japanse film. Ik heb wel nog wat moeite met het onderschied te maken. Ik was al zo goed als verkocht na het zien van Hero, een absolute topper. 2046 heeft de doorslag geven. Ik was verkocht voor de mooie, exotische kleuren en de heelrijke tongval. Het was dan ook maar een kleine moeite om Zatôichi uit de winkelrekken te nemen en dezelfde avond in de DVD speler te steken.
Shark Tale (2004)
Af en toe moet je eens uitblazen en dat doe je het best met een leuke en ontspannende film. Onlangs deed ik het met Shark Tale. Natuurlijk, om goed te kunnen uitblazen moet je wel een degelijk ontspannende film kiezen die meer is dan alleen maar leuk. Anders zit je je dood te ergeren aan de saaiheid van de film en hoe het maar steeds niet lukt om grappig te zijn. Je voelt het ongetwijfeld al aankomen, Shark Tale is toch niet dat wat het wil en kan zijn.
The Great Dictator (1940)
Iedereen kent Charles 'Charlie' Chaplin. Ik ook, en ik was er ten stelligste van overtuigd dat ik ooit wel eens iets gezien had van hem maar ik kan me geen enkele film herinneren. The Great Dictator stond hoe dan ook al enige tijd op mijn lijstje te-zien. De film wordt met een zekere regelmaat nog wel eens op TV getoond, dus echt moeilijk zou het niet kunnen zijn. Maar enkele weken terug kreeg ik de kans deze prent op groot scherm te zien, zoiets laat je niet liggen.
Gran Torino (2008)
Milk (2008)
Valkyrie (2008)
Revolutionary Road (2008)
Slumdog Millionaire (2008)
Australia (2008)
