Drama
Hancock (2008)
Iron Man doorkliefde niet lang geleden de cinemahemel, Edward Norton kleurt momenteel groen van woede en Heath Ledger krijgt binnenkort een Oscarbeeldje op zijn gedenksteen. Superhelden zijn hipper dan rehabklinieken en Hancock probeert daar een graantje van mee te pikken. Toch is de vijfde bioscoopfilm van Peter Berg niet het zoveelste super hero verhaal in het ondertussen lange rijtje. Of dat een voor- of nadeel is, moet nog duidelijk worden.
Running with Scissors (2006)
"I'm more like my mom. I want to be special and I want to be famous." Dat was Augusten Burroughs op zesjarige leeftijd. Ondertussen schreef hij een boek over zijn wel zeer bizarre kindertijd, Running with Scissors: A Memoir. Uiteindelijk kwam daar deze, bijna gelijknamige, film uit voort.
Augusten Burroughs (gespeeld door Joseph Cross) heeft het niet gemakkelijk gehad als kind. Zijn moeder Deirdre (Annette Bening) beschouwt zichzelf als de werelds grootste schrijfster die nooit de roem heeft gekregen die ze verdiende. Zijn vader Norman (Alec Baldwin) zit constant aan de fles, begrijpt niet waarom hij met een gek getrouwd is en ziet niets van zichzelf in zijn zoon. Nadat de stoppen bij zijn moeder nog wat verder door sloegen is ze naar een therapeut, Dr. Finch (Brian Cox), beginnen gaan.
Iron Man (2008)
Iron Man is ondertussen de zoveelste comic book verfilming die Hollywood er de voorbije jaren door draait. De inspiratie voor nieuw materiaal lijkt wel verdwenen. Iron Man is in ons landje één van minder gekende superhelden. Zijn reputatie is zeker niet te vergelijken met dat van Superman of Batman.
Tony Stark (Robert Downey Jr.) is een genie en een playboy. Zijn bedrijf ontwerpt en produceert alle wapens voor het Amerikaanse leger. Na de demonstratie van een nieuw wapen in de woestijnen van Afghanistan wordt Tony Stark ontvoerd door rebellen. Zij willen dat hij voor hen het raket bouwt dat hij enkele dagen tevoren demonstreerde aan het Amerikaanse leger. Tony Stark weigert dit te doen en bouwt een ijzeren pak dat hij als wapen en schild gebruikt om te ontsnappen uit zijn gevangenschap.
Street Kings (2008)
Ontdoe L.A.Confidential van z'n fifties kleedje, geef het een hedendaags tenue... en je krijgt Street Kings. Het zal je dan ook niet verbazen dat beide films een auteur gemeenschappelijk hebben: James Elroy. Net als L.A.Confidential draait de film rond corruptie binnen het politiekorps. Street kings moet zeker niet onderdoen voor het aantal plotwendingen, laat staan het einde.
The Other Boleyn Girl (2008)
Het verhaal over de tweede vrouw van Henry VIII is u wel bekend. Henry wil kost wat kost een mannelijke troonopvolger, die zijn vrouw Catherina van Aragon hem niet kan schenken. Hij gaat op zoek naar een minnares en daar heeft de machtsgeile Sir Thomas Boleyn wel oren naar. Hij wil de status van de familie te verhogen door de genegenheid van de koning te winnen. In de hoop zijn oudste dochter Anna (in de film althans, in de geschiedenis bestaat daar enige twijfel over) van 't straat te krijgen, nodigt hij de koning uit voor een feestje op zijn landgoed.
Juno (2007)
Quircky. Ik vind geen beter woord om Juno te beschrijven. De setting voor een overmatig zwaarwichtige drama is aanwezig, maar als je een vijsje losdraait bij de personages en een hoek van het scenario afsnijdt dan gebeuren er rare dingen. Wes Anderson is daar goed in met zijn The Royal Tenebaums en meer recent de film Little Miss Sunshine van Jonathan Dayton en Valeri Faris. Ik hou er wel van, dat beetje dysfunctionele.
In Juno gaat het allemaal om Juno (Ellen Page), niet de stad in Alaska. Het begon in een zetel, een partijtje sex met haar beste vriend Paulie Bleeker (Michael Cera). Omdat hij het zo graag wou, of was het nu omgekeerd. Hierna begint het verhaal van een kind dat haar zwangerschap probeert weg te werken. Volwassen reageren en denken blijkt dat toch moeilijker dan gedacht. Juno overweegt even abortus maar ze vindt dan toch het perfecte koppel dat de kleine wil adopteren.
White Heat (1949)
De grote James Cagney stond op de affiche van meer dan zestig films, in alle genres, over een periode van dertig jaar. Toch zal iedereen zich de acteur blijven herinneren als het goudhaantje van de gangsterfilm: Cagney vertolkte onvergetelijke personages in The Public Enemy (1931), Angels with Dirty Faces (1938) en vooral The Roaring Twenties (1939), waarin hij aan de zijde van Humphrey Bogart heel New York van alcohol voorziet tijdens de drooglegging. White Heat zou Cagney’s laatste grote wapenfeit worden. Hij zette meteen ook zijn meest memorabele prestatie neer. “I made it, Ma. Top of the world!”, schreeuwt Cody Jarrett in de slotscène: een uitspraak die evengoed geldt voor Cagney zelf.
10,000 BC (2008)
Je bent een ongelooflijke computer generated imagery fan of je hebt gewoon teveel gratis cinematickets die je nog steeds niet hebt opgebruikt en de vervaldatum komt dichterbij... Dit zijn zo wat de enige redenen waarom je zou wegzakken in een cinemazaal waarin deze film wordt geprojecteerd.
'From the director of The Day after Tomorrow and Independence Day' voorspelt behalve veel special effects weinig goeds. Dat is dan ook wat je krijgt. De sfx zijn knap, de sabeltandtijgers, mammoeten, prehistorisch-dinosaurusachtige vogels mogen er zeker zijn. Maar toen was het budget op.
Verwacht je vooral niet aan een geschiedenisles. Alle culturen, volkeren, stammen,... die je gedurende 6 jaar schooltijd achter een bureau'tje hebt geblokt, passeren de revue en dat allemaal 10,000 BC. De film staat bol van anachronismen. Je stapt een mythe binnen die zijn inspiratie her en der heeft vergaard.
The Front (1976)
Laat de filmposter je niet misleiden: The Front is geen film van Woody Allen. Allen neemt enkel de hoofdrol voor zijn rekening in dit verhaal van Martin Ritt en Walter Bernstein over de donkerste bladzijde uit de geschiedenis van de Amerikaanse media. We schrijven de eerste helft van de jaren vijftig, de communistenjacht van senator McCarthy. Om het land en het publiek te beschermen, wordt er een blacklist opgesteld van alle film- en televisiemakers die wel eens rode sympathieën zouden kunnen hebben. Een schrijver of acteur die op deze lijst terechtkomt, raakt bij geen enkele studio nog aan de bak.
Dog Day Afternoon (1975)
Naar binnen, zoveel mogelijk geld in de zak en na tien minuten weer weg in de vluchtauto. Dat was het plan van John Wojtowicz, toen hij in augustus 1972 met twee vrienden de Chase Manhattan bank in Brooklyn binnen liep. Door stom toeval en de bijna aandoenlijke onhandigheid van het trio veranderde de simpele hold-up in een veertien uur durende gijzeling. Drie jaar later herwerkte Sidney Lumet het verhaal van Wojtowicz tot Dog Day Afternoon, met een onvoorstelbare Al Pacino (Sonny Wortznik) in de hoofdrol.
Op die bewuste zomerdag, dus, loopt Sonny de bank binnen met een kartonnen geschenkdoos onder de arm. Zijn twee partners, Sal en Stevie, volgen. Vlak voor sluitingstijd slaan ze hun slag. Sonny houdt de kassiersters onder schot, Sal de manager en Stevie moet op de bewakingsagent letten. Meteen duikt er al een eerste probleem op: Stevie krabbelt terug en wil naar huis.
Gran Torino (2008)
Milk (2008)
Valkyrie (2008)
Revolutionary Road (2008)
Slumdog Millionaire (2008)
Australia (2008)
