Iron Man (2008)

Iron Man is ondertussen de zoveelste comic book verfilming die Hollywood er de voorbije jaren door draait. De inspiratie voor nieuw materiaal lijkt wel verdwenen. Iron Man is in ons landje één van minder gekende superhelden. Zijn reputatie is zeker niet te vergelijken met dat van Superman of Batman.

Tony Stark (Robert Downey Jr.) is een genie en een playboy. Zijn bedrijf ontwerpt en produceert alle wapens voor het Amerikaanse leger. Na de demonstratie van een nieuw wapen in de woestijnen van Afghanistan wordt Tony Stark ontvoerd door rebellen. Zij willen dat hij voor hen het raket bouwt dat hij enkele dagen tevoren demonstreerde aan het Amerikaanse leger. Tony Stark weigert dit te doen en bouwt een ijzeren pak dat hij als wapen en schild gebruikt om te ontsnappen uit zijn gevangenschap.

Compleet gedesillusioneerd over de bestemming en het gebruik van zijn eigen wapens kondigt hij bij zijn terukeer in Amerika aan dat Stark Industries niet langer wapens zal produceren. Hierna trekt hij zich terug in zijn workshop waar hij zijn superpak verfijnt voor gebruik om de wereld te verbeteren. Maar eerst moet hij enkele lokale vijanden afbijten.

Iron Man komt uit het wereldje van Marvel Universe (The Hulk, Spider-Man, Fantastic Four, X-Men en nog een hele hoop). Met hun nieuwste films probeert Marvel de wereld van hun stripverhalen door te trekken naar het grote scherm. Zo zitten er al enkele verwijzingen in Iron Man naar helden die nog geen eigen film hebben en zal Tony Stark ook een verschijning maken in de nieuwste Hulk film.

De film zelf is ook duidelijk een voorzet naar een Iron Man franchise. Een beetje zoals in Batman Begins draait drie kwart van de film rond de Tony Stark en de creatie van Iron Man. De echte actie zit maar op het einde van de film en laat eigenlijk wat te wensen over. Maar er zit meer dan genoeg in de film om over heel de lijn zeer entertainende te blijven.

Anders dan de meeste stripverfilmingen neem Iron Man zichzelf niet erg serieus. Je merkt dat de mensen er enorm veel plezier aan beleven om één van die helden uit hun kindertijd tot leven te brengen. De film puilt ook uit van gevatte one-liners. Toegegeven er zitten wat clichés in, en bepaalde zaken zijn nu één maal voorspelbaar, maar ze gaan er behoorlijk origineel mee om.

Het is hier vooral Robert Downey Jr. die met de kroon gaat lopen. Hij draagt heel de film zonder al te veel moeite op zijn schouders. Downey Jr. heeft zo een stijl rond hem hangen, je moet er van houden. Hij weet als geen ander de cynische playboy neer te zetten. Hij lijkt dit al heel zijn leven te doen.

Gwyneth Paltrow probeert met deze film opnieuw aan een come-back. Ik heb ze in nog maar weinig goed rollen gezien. Ik las in een interview dat ze de rol van Pepper Potts aannam omdat de opnames om de hoek plaats vonden. Zo kon ze bij de kinderen blijven. Je merkt wel een beetje dat ze niet helemaal zeker is wat ze nu juist in de film doet maar de interactie tussen haar personage en haar baas is nog wel natuurlijk. En het blijft gewoon een charmante dame. Jeff Bridges als de kale Obadiah Stane zie ik liever niet terugkomen.

Ik ben al lang blij dat ze het niet overdone hebben met de special effects. Het blijft allemaal wel natuurlijk aanvoelen. Ook het camerawerk is niet te slordig. De grote actie scène op het einde kon wat beter van afwerking, maar voor de rest heb ik enorm genoten van enkele memorabele momenten.

Uiteindelijk halen we niet het niveau van Batman Begins of de eerste Spider-Man, de drama die er in zit wordt ook niet serieus genoeg genomen om dit toe laten. Mensen die naar de film gaan kijken voor de Iron Man actie zullen wat op hun honger blijven zitten, maar het zit toch allemaal goed in mekaar. De fanboys blijven misschien best nog even zitten tot na de credits. Ik kijk uit naar het vervolg.