2006
300 (2006)
Ik zette mij neer voor een avondje actie en special effects, meer verwachtte ik niet van 300. Maar de filmmakers leken niet zeker te zijn welke kant ze wilden opgaan met de film. Proberen we toch een verhaal te vertellen, of houden we het enkel bij de vechtscènes? Gek genoeg lijken ze die twee aanpakken te combineren. Niet echt geslaagd.
Running with Scissors (2006)
"I'm more like my mom. I want to be special and I want to be famous." Dat was Augusten Burroughs op zesjarige leeftijd. Ondertussen schreef hij een boek over zijn wel zeer bizarre kindertijd, Running with Scissors: A Memoir. Uiteindelijk kwam daar deze, bijna gelijknamige, film uit voort.
Augusten Burroughs (gespeeld door Joseph Cross) heeft het niet gemakkelijk gehad als kind. Zijn moeder Deirdre (Annette Bening) beschouwt zichzelf als de werelds grootste schrijfster die nooit de roem heeft gekregen die ze verdiende. Zijn vader Norman (Alec Baldwin) zit constant aan de fles, begrijpt niet waarom hij met een gek getrouwd is en ziet niets van zichzelf in zijn zoon. Nadat de stoppen bij zijn moeder nog wat verder door sloegen is ze naar een therapeut, Dr. Finch (Brian Cox), beginnen gaan.
Goya's Ghosts (2006)
Heb je een dagje vrij en geen zin om je hersencellen te voelen knetteren bij de aanblik van Paris Hilton en consoorten? Dan is Goya's Ghosts een mooi alternatief. Wie zich niet laat afschrikken door de historische inhoud van het verhaal, gaat twee prachtige uren tegemoet.
The Departed (2006)
Hier hebben we een tijdje op gewacht, de nieuwe Martin Scorsese. In Amerika werd hij al goed onthaald wat de kans groter maakt dat het ook effectief een goede film is. Als we eerlijk moeten zijn was 2006 maar een matig jaar als het op film aankomt. Gelukkig zaten er de laatste weken een paar uitschieters bij. Daar hoort The Departed ook bij. Een rauwe thriller in ware Scorsese stijl.
El Laberinto del Fauno (Pan's Labyrinth) (2006)
Over het algemeen wordt er over EL Laberinto del Fauno, ook wel Pan's Labyrinth, gesproken al een sprookje voor volwassenen. Ik verwachtte mij dan ook aan een fantasierijk verhaal in de trend van The Chronicles of Narnia met een volwassen karakter. Dit bleek echter helemaal niet het geval te zijn, wat niet weg neemt dat EL Laberinto del Fauno een pracht van een film is.
Lucky Number Slevin (2006)
Paul McGuigan ken ik al van zijn eerdere Wicker Park, een eerder matige film waar ik zeker van genoten heb. Lucky Number Slevin lijkt hier qua thema en genre nogal haaks op te staan. Wat ik moest verwachten was me niet helemaal duidelijk, de meningen lijken nogal verdeeld. Er wordt alleszins wel met een noemenswaardige cast gewerkt en de trailer sprak mij best wel aan.
Babel (2006)
Iñárritu zette zichzelf op de kaart met zijn debutfilm Amores perros. De film heeft heel wat succes gekend en is ondertussen uitgegroeid tot een kleine cultfilm. Persoonlijk sprak de film mij niet echt aan, gelukkige waren er genoeg anderen die in hem geloofden. Met 21 Grams heeft hij mij helemaal overtuigd, Iñárritu is een uitstekende cinematograaf en een meester in montage. In Babel buit hij zijn talenten ten volle uit.
Happy Feet (2006)
Ik heb er lang naar uitgekeken om Happy Feet te kunnen zien. Tapdansende en zingende pinguïns. Briljant! De trailer zag er enorm veel belovend uit. Muziek, humor, animatie en pinguïns. Wat meer heb je nodig? Helaas kon de film mijn verwachtingen niet helemaal in lossen. Ik miste iets, alleen kan ik niet goed plaatsen wat.
Casino Royale (2006)
Ik zou mezelf geen Bond-fan noemen, maar er zitten wel een paar leuke films tussen. Bond is ook een zeer dankbaar personage die aan de basis ligt van heel wat jongensdromen. Dat ik ze allemaal gezien heb kan ik echter niet beweren en dat degene die ik wel gezien heb nog goed in het geheugen zitten evenmin. Ik herinner mij wel nog dat ik Pierce Brosnan als Bond maar niets vond en dat Sean Connery mijn favoriet is, maar dat kan ook gewoon aan Sean Connery zelf liggen. Dat ik niet benieuwd was naar de nieuwe Bond - Casino Royale - zou een leugen zijn. Met alle positieve buzz rond de film wou ik hem zeker zelf eens bekijken. Verloren geld zo blijkt.
Children of Men (2006)
Als we de film industrie mogen geloven ziet de toekomst er altijd somber en duister uit. Als we dan kijken naar deze doem scenario's lijkt Engeland hier een centrale rol in te spelen. Er zal wel een reden zijn dat als het donker is het in Engeland plaats vindt. Het eiland aspect leent zich natuurlijk wel ideaal tot quarantaine situaties. Ik denk hierbij aan 28 Days Later... en V fo Vendetta. Ook de nieuwste donkere toekomstvisie, Children of Men, situeert zich in het Engelse.
Gran Torino (2008)
Milk (2008)
Valkyrie (2008)
Revolutionary Road (2008)
Slumdog Millionaire (2008)
Australia (2008)
