Babel (2006)

Iñárritu zette zichzelf op de kaart met zijn debutfilm Amores perros. De film heeft heel wat succes gekend en is ondertussen uitgegroeid tot een kleine cultfilm. Persoonlijk sprak de film mij niet echt aan, gelukkige waren er genoeg anderen die in hem geloofden. Met 21 Grams heeft hij mij helemaal overtuigd, Iñárritu is een uitstekende cinematograaf en een meester in montage. In Babel buit hij zijn talenten ten volle uit.

Het is nu al duidelijk dat Iñárritu een trend doortrekt in zijn werk. Zijn fascinatie voor de interacties tussen mensen en hoe één bepaalde gebeurtenis verschillende levens beïnvloedt is een vast thema. Dit keer draait het om een kogel. Eén kogel wordt afgevuurd - als spel, over heel de wereld worden mensen geraakt.

In Marokko vervelen twee broers zich tijdens het geiten hoeden en besluiten wat te spelen met het geweer dat hun vader net gekocht heeft. Bij een onschuldig weddenschap, om te kijken hoe ver ze kunnen schieten, raakt één van de broers per ongeluk een Amerikaanse toerist (Cate Blanchett) in een tourbus. Paniek breekt uit in de bus, haar man (Brad Pitt) zorgt er voor dat ze naar het dichtstbijzijnde dorp worden gebracht waar ze de ambassade contacteren. Onmiddellijk hierop wordt er gesproken van een terroristische moordaanslag en wordt de heksenjacht geopend.

In Amerika zit de Mexicaanse oppas Amelia (Adriana Barraza) vast met de kinderen van Pitt en Blanchett. Omdat de beloofde vervangen het niet haalt en Amelia geen vervanger kan vinden besluit ze dan maar de kinderen mee te nemen naar de trouw van haar zoon in Mexico. Aan de andere kant van de wereld, in Japan, volgen we een doofstom meisje (Rinko Kikuchi) en haar relatie met haar leefwereld. De link met de andere verhalen wordt wat later in de film duidelijk.
Je kan argumenteren dat de Japanse verhaallijn minder nauw betrokken is bij de andere. Maar naast het feit dat de vier verhalen mekaar kort raken, dienen ze elk als apart verhaal om een omvattender thema/boodschap over te brengen.
Wat Iñárritu echt wil duidelijk maken is het gebrek aan communicatie en begrip onder de mensen. Alle personages hebben hun eigen problemen als gevolg van eigen foute beslissingen, maar het is door een gebrek aan communiceren en vooral luisteren dat de problemen escaleren met soms fatale gevolgen. Als je dit in acht neemt merk je meteen dat de vier verhalen perfect op mekaar zijn afgestemd.

Als koele kikker kan je natuurlijk zeggen dat het hun eigen fout is en dat ze hun verdiende loon hebben gekregen. Maar de manier waarop Iñárritu alles in beeld brengt en vertelt kan je niet koud laten. Op het einde had ik het meeste sympathie voor de mensen die moreel gezien de grootste fouten hadden begaan. Het is dankzij het goede story-telling dat je begrijpt dat het ook maar om mensen gaat met menselijke foutjes, net als jij en ik.

Zoals ik eerder zei is Iñárritu een meester als het op montage aankomt. Ook nu knipt hij de vier verhalen in kleine stukjes en gooit hij ze door mekaar. Het geheel is dan ook niet chronologisch gebracht, je moet wat geduld hebben tot het einde om de verschillende stukjes in mekaar te puzzelen.

Het camera werk is ook zeker opvallend. Hoewel er over de hele lijn gekozen is voor een documentaire-achtige filmwerk heeft elk verhaal toch zijn eigen kenmerken. Het is leuk hoe ook in het gebruik van de camera de culturele verschillen naar voor worden gebracht. Vooral de beelden uit Japan springen hier uit, voornamelijk omwille van een zeer unieke en eigen beeldcultuur. Bij dit laatste komt ook het creatief gebruik van geluid, door deze om de juiste momenten weg te nemen waardoor je je gemakkelijker kan inleven in de wereld van het doofstom meisje. Persoonlijk spraken de beelden uit Marokko mij het meeste aan, heel wat beelden fungeerden als prachtige portretten.

Voor de rest kan ik vrij kort zijn. Een degelijke cast met meer dan overtuigende prestaties en lovenswaardige muziek. Babel is een film die tot denken aanzet en je als kijker zeker niet onaangeroerd zal laten. Begrip, luisteren, angst van het vreemde, belang van familie, aanvaard willen worden, ... zijn maar enkele thema's van toepassing op deze prent.