Misdaad
Miami Vice (2006)
Met Heat en Collateral heeft Michael Mann bewezen dat een actie film ook intelligent kan zijn. Het draait niet enkel rond uit proportie geblazen stunts en schietpartijen. Nu komt hij aanzetten met een hommage voor de cultreeks "Miami Vice". Ik denk niet dat ik ooit een aflevering gezien heb van de originele reeks, maar het klinkt steeds als iets dat niet te missen was. Michael Mann heeft overigens ooit een aflevering geschreven voor de originele reeks. Ik was aangenaam verrast door Collateral, dus ik was wel benieuwd naar het resultaat van Miami Vice, en ik zou nogal gek zijn om een tractie over te slaan.
A History of Violence (2005)
Je hebt zo van die films waar je beter zelf naar kijkt om een mening te vormen (eigenlijk moet je dit met elke film doen). A History of Violence is er zo eentje. Ik heb goed genoten van de film, maar ik heb het nogal moeilijk om aan te duiden wat het was dat me aansprak en uiteindelijk heb je dan toch het gevoel met een leegte te zitten. Wil je niet te veel weten over het plot let dan op met verder lezen, wat hier onder staat zou je in de juiste richting kunnen duwen.
Crash (2004)
Voor sommige mensen is het van de eerste keer raak; anderen nemen rustig de tijd om hun carrière uit te bouwen. De carrière van de Canadees Paul Haggis was zeker geen blitzkrieg, maar op 52-jarige leeftijd komt zijn talent echt bovendrijven. Al dertig jaar was hij met wisselend succes actief als scriptschrijver/producer/regisseur van televisieseries. Maar pas toen hij in 2004 de overstap maakte van het kleine scherm naar het witte doek kwam de grote doorbraak er. Zijn eerste wapenfeit voor de cinemawereld - het scenario voor Oscarwinnar Million Dollar Baby - was meteen een schot in de roos. Met Crash levert hij ook als regisseur zijn visitekaartje af.
Batman Begins (2005)
De laatste jaren is de stripheld opnieuw populair op het grote scherm. Daredevil, Hellboy, Elektra en de nieuwe Superman Returns om maar een paar voorbeelden te geven. Helaas is er maar met moeite een handvol regisseurs die door hebben hoe ze dit tot een goed eind moeten brengen. Eén van mijn favorieten is Sam Raimi's Spider-Man waar er meer aandacht wordt besteed aan de psyche van de hoofdpersonage en de anti-held in de held. Daarnaast is er de topper Sin City van Miller en Rodriguez. Een echt visuele parel met ongelooflijk coole actie. Batman Begins mag van mij gerust in dit rijtje geplaatst worden.
Sin City (2005)
Ben ik de enige die zich soms afvraagt of er nog stripverhalen zouden over zijn om te verfilmen? De laatste jaren zijn we er werkelijk door overspoeld. Met wisselend succes. Momenteel is het weeral raak in de cinema's: Sin City, een verfilming van de donkere misdaadstrips van Frank Miller. Maar vergis je niet: deze Sin City is niet zomaar de zoveelste stripverfilming. Het is de koning van de stripverfilmingen! De beste, origineelste, meest visueel verbluffende, meest spraakmakende en meest opwindende van hen allemaal!
Zatôichi (2003)
Ik ben verliefd geworden. Ik heb een liefde ontwikkeld voor de Aziatische film, of toch de Chinese en Japanse film. Ik heb wel nog wat moeite met het onderschied te maken. Ik was al zo goed als verkocht na het zien van Hero, een absolute topper. 2046 heeft de doorslag geven. Ik was verkocht voor de mooie, exotische kleuren en de heelrijke tongval. Het was dan ook maar een kleine moeite om Zatôichi uit de winkelrekken te nemen en dezelfde avond in de DVD speler te steken.
The French Connection (1971)
William Friedkins laatste twee films, The Hunted en Rules of Engagement werden onthaald als een langzame afbreuk aan verloren gloriedagen met The Exorcist. Deze laatste bestempelt volgens velen dé piek van Friendkin. In al wat er na komt glijdt de man langzaam weg. Uiteraard doet The French Connection ook een belletje rinkelen. Wat zeer jammer is eigenlijk, want als je het mij vraagt heeft deze film meer te bieden dan zijn zogenaamde topper. Vooral de droge 'cool-heid' waar heel de film in ondergedompeld wordt.
Ocean's Twelve (2004)
Twee maal hetzelfde proberen (maken) is vaak een groot risico. Zeker in de film sector. Critici zijn maar al te happig en des te kritischer in dergelijke gevallen. Maar dat heeft Soderbergh en zijn Ocen's Eleven-crew niet tegegehouden van het toch te proberen. Ocean's Twelve. Hetzelfde en meer, nog beter of juist niet? Een veel gelezen commentaar is dat ze deze film louter voor henzelf gemaakt hebben. Omdat ze zich tijdens de opnames van Ocean's Eleven uitermate geamuseerd hadden. En voor het geld. Och, en waarom ook niet, zij mogen toch ook hun pleziertje hebben. En de producer, Jerry Weintraub, ziet alvast een Ocean's Thirteen in de toekomst.
Le Pacte des Loups (Brotherhood of the Wolf) (2001)
Het is Halloween. En daar speelt Kanaal Twee natuurlijk op in met een Cult Weekend gevuld met horror films. In tegestelling tot Gert hier, hou ik wel eens van een goeie horror film. Alleen jammer dat er de laatste jaren weinig goeie horrorfilms gemaakt zijn. Of ben ik te oud geworden voor de echte griezels en boemannen. Langs de andere kant heb je dan weer de intelligentere horror film maar deze durf ik dan weer niet echt onder horror te klasseren.
Als ik naar een horror film kijk verwacht ik spanning uiteraard, maar ik verwacht ook wel wat schrik te hebben van de boeman in de film. Eens dit laatste wegvalt is het niet echt horror meer, eerder thriller. Dit is vaak het geval bij de intelligentere horror film. Zo plaats ik Le Pacte des Loups ook eerder bij thriller dan horror.
Gran Torino (2008)
Milk (2008)
Valkyrie (2008)
Revolutionary Road (2008)
Slumdog Millionaire (2008)
Australia (2008)
