Meryl Streep
Angels in America (2003)
De zesdelige miniserie Angels in America was vorig jaar hét paradepaardje van de Amerikaanse TV-zender HBO. Een serie over een reeks homoseksuelen maken voor een groot publiek is geen eenvoudig gegeven in een land dat op sommige vlakken nog vrij conservatief is. Maar regisseur Mike Nichols (The Graduate, Primary Colors, Closer) kwijt zich met verve van deze taak en heeft met deze serie zonder twijfel één van de betere zaken gemaakt die de laatste jaren op TV verschenen zijn.
Angels in America volgt in zes delen het leven van enkele mannen een vrouwen in het Amerika van de jaren '80, dus tijdens de begindagen van de vreselijke aidsepidemie en het tijdperk van Reagan: een homokoppel waarvan één van beide mannen aids heeft , een flamboyante mannelijke en homoseksuele verpleger, een getrouwd koppel waarvan de man stiekem homo is, de moeder die niet wil aanvaarden dat haar getrouwde zoon eigenlijk homo is, een beroemde maar gewetenloze homoseksuele advocaat die niet alleen stervend is, maar ook op het punt staat om zijn advocaatslicentie te verliezen en -last, but certainly not least- een vrouwelijke engel die komt verkondigen dat de hemel in de problemen zit en dat God hen in de steek heeft gelaten. Langzaam maar zeker raken hun levens in elkaar verstrengeld.
Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events (2004)
De fantasierijke kinderfilm met volwassen allures is in de mode de laatste jaren. Vooral dankzij de hype rond de Harry Potter reeks. Kenmerkend voor deze films is dat er een universum geschapen wordt rond enkele kinderen die de hoofdrol spelen. Deze kinderen zijn zelfstandig, nieuwsgierig, inventief en verstandig , ze kunnen geheel op hun eigen alle mogelijke gevaren trotseren. Er wordt kortweg een ideaal beeld in een fantasiewereld gecreëerd. Het evenbeeld van de romantische komedie, maar dan voor kinderen. Ook Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events kan je onder dezelfde noemer plaatsen.
Adaptation (2002)
De laatste tijd heb ik weer heel wat films gezien. En hoewel ik graag nog eens een nieuwe film had bekeken heb ik eigenlijk alleen maar films opnieuw bekeken. Als je een film voor de tweede (of derde of vierde) keer bekijkt ga je (steeds) op andere zaken letten. Past de muziek er wel bij? Zijn de camerastandpunten wel goed gekozen? Is het eigenlijk wél een goed verhaal? Soms wordt je door een 'first view' een beetje overdonderd en zeg je Wow! Wat een goeie film!
Een film herbekijken kan twee effecten hebben: je gaat de film nog meer apprecieren of je vind hem toch maar niets (omgekeerd kan het zijn dat je een na eerste zicht slechte film wél gaat apprecieren). Adaptation valt ongetwijfeld in de eerste categorie. Een script om U tegen te zeggen. Een script dat - uiteraard - enkel door de Charlie Kaufman kan geschreven zijn (Being John Malkovich, Eternal Sunshine of the Spotless Mind, e.a.).
Gran Torino (2008)
Milk (2008)
Valkyrie (2008)
Revolutionary Road (2008)
Slumdog Millionaire (2008)
Australia (2008)
