De eerste Saw had met zijn minimum budget enorm veel succes en er groeide onmiddellijk een uitgebreide fanbase. De producers herkenden de vraag en een jaar later kwam Saw II uit. Binnenkort komt de nieuwste uit de reeks Saw in de zalen. Je kan hem over enkele dagen al in premiëre zien op de Halloween Night van de Kinepolis. En naar goede gewoonte zijn er al geruchten van een vierde film voor dezelfde periode in 2007.

Wanneer een moord slachtoffer gevonden wordt op een scène duidelijk getekend door Jigsaw begint detective Eric Matthews (Donnie Wahlberg). Zonder al te veel moeite vindt hij enkele aanwijzingen die hem direct naar de seriemoordenaar leiden. Maar voor Jigsaw is dit maar één van de vele puzzelstukjes van zijn spel. Ondertussen zijn er al acht mensen, waaronder de zoon van Matthews, opgesloten in een huis met een dodelijk zenuwgas. Het is aan hen om de verschillende puzzels van Jigsaw op te lossen en een tegengif te bemachtigen.

De Saw films zijn geen horror in de klassieke zin. Horror is eerder angstaanjagend bedoeld, kippenvel en schrikken zijn een must. Saw is dit alles behalve, deze films vallen eerder onder hun eigen categorie zijnde slasher films. Zo veel mogelijk afslachtingen en bloed, simpel en vuil. Een grote markt is het niet, maar de vraag is er en dat verklaart gedeeltelijk waarom de films succes hebben.

Enge films zijn het niet, maar je bereid je best wel voor op wat plaatsvervangende pijn. De foltering en de pijn van de personages wordt zo danig vulgair in beeld gebracht dat je de pijn bijna zelf voelt. Ach, ik overdrijf.

De echte reden dat de films succes hebben is dat het relatief origineel verhalen zijn. Je begrijpt waarom Jigsaw zijn slachtoffers in die bepaalde posities zet en je zou het bijna goedkeuren. De regels zijn vaak ook simpel en als de mensen het niet overleven is het hun eigen fout. Als kijker hoop je dat ze te dom zijn om dit te snappen en wil je dat het fout loopt. Anders heb je er zelf niet veel aan natuurlijk.

Wat ik wel leuk vind aan Saw II is dat ze er iets meer verhaal hebben proberen in brengen. De eerste Saw was behoorlijk simpel samengesteld, en dat werkt voor één keer. Om jezelf te overtreffen moet je niet meer van hetzelfde geven maar moet je iets toevoegen, in dit geval een minimum aan diepgang en verhaal. Ze hebben dat goed gedaan, ondanks dat een beetje van de simpliciteit van de eerst film verloren is gegaan komt Saw II beter doordacht over. Misschien ligt dit ook aan het feit dat er met een andere regisseur gewerkt is.

De Saw reeks is nu niet meer louter en alleen een hoopje slasher films maar het gaat hier over Jigsaw, een moordenaar, en ik wil weten hoe het afloopt. Ik ga dus zeker naar de derde kijken, of ze het op een tirlogie moeten houden zie ik dan wel. Tot op de Halloween Night?

Lezers score

Reacties