Lon Chaney
The Phantom of the Opera (1925)
Vorige week ben ik ontmaagd. Het is te zeggen, op het vlak van de stille film. Voor het eerst, dat ik me kan herinneren, heb ik een volwaardige stille film gezien. Uiteraard heb ik toen ik wat jonger was de onnoemelijke herhalingen gezien van slapstick humor in de tred van de Dikke en de Dunne, wie niet? En een tijdje terug heb ik de allereerste filmkes gezien. Maar The Phantom of the Opera is toch wel mijn eerste stille langspeelfilm.